We zijn een goed team. Dat weten we natuurlijk al zo’n zeventien jaar, maar het wordt deze dagen gewoon weer eens bevestigd. Het enthousiasme van Berith, de Deense winkelierster in Agger die in principe de foto’s wil verkopen, werkt aanstekelijk.

En dan kan het maar zo gebeuren dat op een normaliter duffige-door-de-weekse-ochtend aan het ontbijt het één-tweetje uit de brainstorm meteen wordt omgezet in daden: Jaaps ‘plankjes’, zoals de werktitel voorlopig nog luidt, hebben nu ook steuntjes, zodat ze niet alleen kunnen hangen, maar ook kunnen staan. En dat geheel volgens onze Levensjutters-leefstijl: simpel, natuurlijk en niets-verspillend – want gemaakt van de stukjes resthout die overblijven na het zagen van de plankjes.

Overigens: als iemand een briljant idee heeft voor een pakkende naam voor deze impressionistische ‘schilderijtjes’ op ruw hout – laat maar horen :-). De beste krijgt er één! 🙂  

Maar ik ga even terug naar het begin. Toen Jaaps foto’s meer en meer een eigen stijl en gezicht kregen, ontstond ook het vage idee er iets méér mee te doen dan ze alleen te delen op fotosite Flickr en op Facebook. Ik zag de hele serie Tenderness al op zijde gedrukt, en daar vervolgens tunieken of kimono’s van gemaakt. Internet afgestroopt op zoek naar iemand die op zijde print, gevonden, om vervolgens tot de ontdekking te komen dat dit eenvrouwsbedrijfje inmiddels ook weer was opgeheven.

Uiteindelijk werd het eerste experiment op hout geboren, en dat viel niet tegen. Maar dat we nou enthousiast waren: nee. Tot we tegen het juiste hout aan liepen en via Middelste Zoon in contact kwamen met de vader van een vriend die over de gewenste apparatuur beschikt. Nieuwe plankjes werden geprint en hier werden we wél blij van!

Jaap fotografeert, ik schrijf er soms een stukje bij – of óver. Ik reik ideeën aan, Jaap voert ze uit. Jaap zaagt, ik vertaal. We voeden elkaar. En gaan volgende week vol vertrouwen naar Livets Krydderi. En als het linksom niet lukt… juist: dan vinden we rechtsom wel.