Een paar dagen geleden: mail van Berith. Net voordat ik haar wilde vragen hoe het gaat met de verkoop van Jaaps træfoto’s, stuurt ze mij haar julibericht. De verkoop loopt lekker. In het algemeen, in haar winkel Livets Krydderi, maar in het bijzonder ook de foto’s van Jaap. Kijk, dat horen we graag!

In deze periode heb ik vaak het gevoel dat we ‘stilstaan’. Dat we niet ‘op weg’ zijn naar Denemarken. Dat komt door mijn werk, dat komt door het ontbreken van energie om in het Nederlandse huis verder te klussen zodat het te koop kan worden gezet, dat komt door… van alles. Maar na nieuwtjes als dit vanuit Denemarken is dat besef er ineens heel sterk dat we nooit stilstaan.

Ook al is de moestuin dit jaar in Nederland mislukt; Jaap heeft bij het Gele Huis gewoon de eerste vierkante meters graszoden omgespit en als experiment wat venkel, aardappels en uien gepoot. En ik stroop om de paar dagen de stadse omgeving af op zoek naar eetbare wildpluk in plaats van een bakje bramen bij de super te kopen.

Regelmatig gaat er nog een boek via Bol de deur uit, wordt de plank met nog te verkopen boeken steeds leger, en nog drie nachtjes slapen en dan hebben we ook geen bankstel in de woonkamer meer. Meer minimaliseren in het kader van ‘eenvoudig leven in een eenvoudig Deens boerderijtje’ kan bijna niet. Waren het aanvankelijk een boel onzichtbare ofwel onnodige spullen die via Marktplaats werden verkocht (verstopt op zolder, achter een gordijn, of ergens in een kast), nu komen langzaam maar zeker de zichtbare en ook-wel-handige dingen aan bod. En daarmee wordt het gevoel dat we gewoon dagelijks doorwerken aan onze droom steeds tastbaarder.

De baan hier is leuk, leerzaam en financieel zeer welkom, maar het is zeer bewust een tussenfase. Onderdeel van het ‘afronden’ hier, maar het biedt geen zicht op een toekomst. We hebben daar nog geen vaste ideeën over; dat hoeft ook niet, dat dient zich vanzelf wel aan, zoveel vertrouwen hebben we wel.

Vandaag opnieuw een mail van Berith. Of we nog meer træfoto’s kunnen leveren, liefst met blauwtinten. Die doen het blijkbaar goed. Of we misschien ook iets hebben van De Sorte Huse – zwarte oude vissershuisjes, die nu dienst doen als streekmuseum – of iets met de signaalmast van Agger erop? Klanten hebben hierom gevraagd…

Werk aan de winkel dus. De Deense winkel ook nog! Met een grijns van oor tot oor zitten we (nu het nog kan) te glimmen op de bank.