De haren rijzen me te berge als ik ineens een geluid hoor wat ik hier nooit eerder heb gehoord. Ik schrik me lam, en tegelijk laat Odin ook een hoge kef horen van schrik. Wat is dit? Het klinkt als een mitrailleur…
Ons Gele Huis heeft een rieten kap. Die steeds dunner en slechter wordt en als een van de eerste grote projecten vervangen zal moeten worden. We hebben vandaag een groot stuk plastic zeil gekocht. Er wordt storm voorspeld voor de komende dagen en het zal ons toch niet gebeuren dat we met kerst met een lek dak komen te zitten… Maar dit even terzijde.
We horen het hier dus nooit gezellig tikken als het regent, zoals we dat in Nederland wel kennen van de dakkapel in onze slaapkamer. Niks zo gezellig als regen wanneer je in bed ligt. Hier niet. Hier hebben we hooguit disco als de zon achter een van de windmolens opkomt…
Het is een oud boerderijtje, ons Gele Huis, maar het kraakt of piept niet. Nergens. Storm horen we als een vaag gebulder, of een iets harder loeien in de kachel, maar verder: niets. Het is hier dus best wel stil. Tot zo even.
De oude raampjes in het huis zijn aan buiten- en binnenkant voorzien van een laag plexiglas. Het is een tijdelijke oplossing, maar het werkt wel. We hebben geen koudeval, helaas wel een wat verwrongen uitzicht door al die laagjes, maar ook dit gaat vervangen worden. Project 2, als het aan mij ligt.
We hebben hier al vele soorten weer meegemaakt, soms op dezelfde dag. Sneeuw, zon, regen, mist. Behalve hagel, en onweer. En hagel, met een aanwakkerende westenwind, op plastic raampjes… dat klinkt dus als een mitrailleur. Denk er dan ook nog een flits en een grommend gedonder bij en je snapt waarom ik de nekharen overeind had staan en Odin ook.
Behalve dat stuk plastic hebben we vandaag ook alle proviand voor de komende (kerst)dagen ingeslagen. Een mooi minimalistisch mandje half vol verse groenten en fruit. Ons kan niks gebeuren. (En terwijl ik dit typ denk ik: roep je het nu niet over je af? Nou ja, duim maar dan. Dat ons niks zal gebeuren… 😉 )
Regen op de driedubbele plexiglas ramen hoor je niet… Dit was gisteren. Midwinter. De zon liet zich niet zien.
Ziet er toch zo gezellig uit!
LikeLiked by 1 persoon
Ja hè? 😀 En toch vinden de Denen het zo sneu dat we de kerstdagen hier ‘alleen’ doorbrengen…
LikeLiked by 1 persoon
Wat oerknus en gezellig! We spreken thuis dergelijke zaken bijna niet meer hardop uit…of we voorzien de uitspraak van een soortgelijke toevoeging als jij hebt geschreven 😂
Van de hagel kun je dus nu wel even knus genieten ❤
LikeLiked by 1 persoon
Nadat de schrik over was ja… 🙂
LikeLiked by 1 persoon
Hele mooie kerstboom trouwens
LikeLiked by 1 persoon
Ja, leuk dingetje he? Deens… 😀
LikeLike
Wat een schitterende kerstboom. Het ziet er zo knus uit daar bij jullie.
LikeLiked by 1 persoon
Dank je! Ja, het is een geweldig leuk boompje. Zo handzaam ook. Past zelfs hier in een vensterbankje van een kneuterig klein raampje… en die kneuterigheid, die maakt het ook zo lekker knus hier 🙂 ❤
LikeLiked by 1 persoon
precies, heel sfeervol. Geniet ervan
LikeLiked by 1 persoon
Wat knus en ook beetje spannend tegelijkertijd. Ik hoop echt dat jullie dak het nog even vol gaat houden. Hopelijk gaat Odin een beetje wennen aan de geluiden, onze roefje is ook altijd zeer oplettend als er geluiden zijn die ongewoon zijn. Wij hebben geen deurbel nodig want hij is onze levende alarm! 😄
Hele fijne dagen
LikeLiked by 1 persoon
Ja, Odin is ook onze deurbel, zowel in NL als hier. We HEBBEN geeneens een deurbel meer (niet daar, en hier nooit gehad), haha! Maar hij went snel. Eerst gromde hij nog wat als de vuilniswagen het pad op kwam rijden, nu geeft hij al geen kik meer. Jullie ook fijne dagen! X!
LikeLike
Fijne dagen! (En wat een leuk boompje!)
LikeLiked by 1 persoon
Dank je! En jij ook fijne dagen! 🙂
LikeLike
Vredige, veilige en voorspoedige feestdagen!
Vrolijke groet,
LikeLike