Vanaf de jaren vlak na de oorlog reisden mijn ouders per scooter, motorfiets of Fiat door Europa. In kleine notitieboekjes noteerden ze met potlood hun belevenissen. Vandaag een nieuw avontuur, aflevering 4: op de scooter dwars door Frankrijk.
Vanaf dit boekje gaat mijn vader nauwgezet van alles bijhouden: aantal gereden kilometers, benzineprijs, prijzen van verblijf, eten en – als het eraf kan – extraatjes. Dat zou hij zo volhouden tot het allerlaatste boekje toe – waarin hij met pijnlijke zelfspot beschrijft hoe hij in de praatjes van colporteurs is getuind, die hem een handtekening weten te ontfutselen voor een time-share-appartement. Maar dat is 1996. We gaan eerst nog even zo’n 50 jaar terug in de tijd.
Jaar: 1949
Datum: 14 augustus
Km stand: 21414
Vertrek Eindhoven Noord-Brabantlaan half 8. Mis. Half 9. We gaan via Roermond naar Maastricht-Luik-Bastogne-Arlon. In Frankrijk zie je veel agenten. Ze zijn erg vriendelijk. In (onleesbaar) slaapplaats gevonden, je moet niet vragen hoe. We zijn in een café gaan vragen, maar het hele dorp was vol.
De ober en zijn vrouw spraken Duits, dat was erg fijn, want Frans valt niet mee. Ze vertelden dat ze nog wel een oud huis hadden, maar dat was niet geschikt voor ons. Michael zei dat het niets gaf en dus slapen we vannacht tussen de muizen en nog viel mehr schweinerei.
Ja, die Michael… die zei wel vaker dat het ‘niets gaf’ en zo zijn, in de jaren vóór mijn bestaan mijn moeder en later mijn moeder en ik, soms in situaties beland waarvan wij dachten: ieieieieieie… Maar jaren later blijkt dan dat mijn vader toen al heel goed was in wat tegenwoordig weer helemaal ‘in’ is: herinneringen maken… al zagen wij op het moment dat ze gemaakt werden de lol er nog niet van in.
Maandag 15 augustus
Km stand: 21775
Opgestaan om 9 uur. Precies de klok rond geslapen. Nadat we ons zo goed en kwaad als het ging gewassen hadden, zijn we naar het ‘hotel’ gegaan om een stukje te eten. Het is intussen half 11 en we hebben nog steeds niets. Eindelijk komt er dan wat aan. We krijgen brood in een mandje en zes dikke plakken vlees. Ook het brood bestaat uit hompen. Daarbij een grote kan koffie en net zo’n kan melk en een schaal suikerklontjes.
De koppen zijn nog groter als bij ons voor de soep, je hebt er twee grote handen bij nodig. Ze maken voor ons meer werk dan voor de Fransen. We krijgen namelijk mes en vork en ook nog servetten; dat is hier wel heel iets bijzonders.
Eindelijk om half 12 vertrekken we dan, we gaan naar Neufchateau-Dijon-Tournus. In Tournus heerlijk geslapen na een zalig glas bourgogne.
Dinsdag 16 augustus
Km stand: 22073
Opgestaan 8 uur, ontbeten, wat erg weinig was. Geen wonder dat ze hier zo slank zijn. Het weer is fantastisch. We gaan richting Lyon-Valence-Avignon. Het is een prachtige route. We komen door een dorpje waar alle soorten zonnehoeden te krijgen zijn en hulahula slingers.
Vandaag zijn we laat met slapen. 8 uur en nog niets gevonden. Michael is al ergens minstens een ½ uur binnen en hij komt maar niet terug. Ik denk dat er een of andere Franse schone is die hem ophoudt. Het resultaat is een mooie grote kamer voor 550 Fr. Eerst had de waard niet veel te missen omdat hij dacht dat we Duitsers waren, maar toen hij ontdekte dat we Hollanders waren, was hij zo uitgelaten als wat.
Wat een prachtige tocht. In Frankrijk is het ontbijt niet heel indrukwekkend inderdaad, ik doe het nog steeds zo summier 😉 Die snelwegen zijn handig als je snel door het land moet razen, maar die kleinere routes laten je zo veel moois zien! Ik betwijfel of Les Hollandais nu nog zo hartelijk ontvangen worden 😉
Wat is dit een leuke serie! Liefs xx
LikeGeliked door 2 people
Dank Marije! En inderdaad: de kleine weggetjes zijn altijd het leukst. Mijn vader verstond de kunst van het reizen: niet het einddoel was het doel, maar de reis… X!
LikeLike
En zo is het natuurlijk ook. Zo mooi om te lezen x
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig. Ik smul hiervan. Dit is echt genieten. Herkenbaar… het magere ontbijt en de koffie in de soepkommen… Wat een rijkdom dat je deze notities van je ouders hebt!
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn om te horen dat jij (en anderen) hier net zo van smullen als ik 🙂 Het is inderdaad een bijzonder bezit. Een mooi tijdsbeeld.
LikeGeliked door 1 persoon
Geweldig, die route rijden we ook vaak, langs de snelweg omdat er zoveel rotonde’s zijn. Altijd spannend of je wel een slaapplek had. Ik ben benieuwd waar ze zouden slapen als het eens niet lukte.
We deden eens een rond reis door Portugal en sliepen in een hotel wat eigenlijk al gesloten was. We mochten wel blijven en kregen ook nog een lekkere warme maaltijd voorgeschoteld, het was wel heel apart dat we de enigste gasten waren.
LikeGeliked door 1 persoon
Oh, wat bijzonder! Dat zijn de leuke dingen die je altijd bijblijven van zo’n reis. Wij hebben dat ook ooit eens in Duitsland gehad, dat we de enigen in een gesloten hotel waren. Bijzonder sfeertje 🙂 En eigenlijk lukte het altijd wel een slaapplaats te vinden, in uiterste nood was er altijd wel een hotel (maar dat was duur, dus altijd laatste keus). Maar wie weet: komen we in een boekje binnenkort toch een keer tegen dat ze ergens buiten naast de scooter hebben moeten slapen… 😮
LikeGeliked door 1 persoon
Echt ontzettend leuke verhalen. Mooi om mee te mogen genieten 🙂
Dikke knuffel, XxX
LikeGeliked door 1 persoon