“When words become unclear, I shall focus with photographs. When images become inadequate, I shall be content with silence.” ― Ansel Adams 1902-1984

De toppen van de bamboe in de achtertuin raken de grond door de zware sneeuwlast. Centimeters dik groeit de witte deken aan – nog even, en dan zal het overgaan in regen. Buiten is het stil; alle geluid wordt gedempt. Af en toe klinkt er een doffe plof als er een pakket sneeuw ergens van af valt.

Ik hou van stilte. Het was een van de eerste ervaringen waardoor we verliefd werden op Thy tijdens onze eerste winter daar. Het enige wat we hoorden waren onze voetstappen in de knerpende sneeuw, en zo gauw we stopten: niets meer. We maken het gelukkig nog regelmatig mee rondom het Gele Huis, in alle jaargetijden. Momenten dat je samenvalt met jezelf. Doe je ogen dicht en er is even helemaal niks: geen beweging, geen gedachte, geen emotie.

Soms is stilte te vangen op een foto – om nog één stapje verder te gaan dan de quote van vandaag van de Amerikaanse natuurfotograaf Ansel Adams. Hij is bekend van zijn indrukwekkende landschapsfoto’s in zwart-wit. Wij doen er nog een schepje Deens ‘winterlicht’ bij en hopen dat jullie de stilte kunnen horen op bovenstaande foto van alweer 7 jaar geleden.