Valt het je op dat de dag langer duurt
als de rook om je hoofd is verdwenen.
Valt het je op dat de nacht warmer is
als de nevel je ogen verzwaart,
de kaars waar je samen naar staart
als de rook om je hoofd is verdwenen.
Eerste kerstdag in het Gele Huis is er dit jaar eentje van rust en ruimte. Niet alleen buiten, maar ook binnen, zowaar! De rust om niks te hoeven of te moeten – na jarenlang oefenen ook niet meer van mezelf. Ik kan gewoon zitten, niksen, genieten. Nou ja, toch nog een beetje met wat meubels geschoven en de waslijn op de hems gefatsoeneerd… 😉 Jaap doet nog wat met verlichting en rommelt ook nog wat lekker rond.
En ja: de Top2000 staat aan, niet doorlopend, want continu muziek aan m’n hoofd wil ik echt niet. Het is grauw buiten, het druilt de hele dag, er staat een flinke zuidenwind, het is zacht. Of zoals het DMI dat zeg: ‘Grå, våde og blæsende juledage’.
Ik richt de slaapkamer anders in; het verbaast me dat dat nog kan ook in deze ruimte van 2,5 bij 2,5 meter mét schuine wand! Aanvankelijk stond het bed, een twijfelaar, met één kant tegen de muur, maar da’s niet handig. Niet als degene die daar ligt er als laatste in komt of als eerste uit gaat, maar ook met opmaken. Hoe deden ze dat vroeger in een bedstee eigenlijk?
Maar als we het bed een kwart slag draaien, kan de deur, die naar binnen draait, niet goed open en is er vanwege de hangkast die in de hoek staat amper doorloopruimte. Dus met de rolmaat aan de slag gegaan en toen bleek de hangkast naast het bed in een andere hoek te passen, waardoor de ladenkast (minder diep en hoog) voor het kleine raam weg kon, richting deur. Het blijft woekeren met de ruimte natuurlijk, en we hebben allebei nog een forse klus aan het minialiseren van onze kleding zodat alles in deze twee kasten past, maar… dit oogt best wel ruimtelijk, en met die kleren komt het wel goed! 😀
Eind van de middag, als duidelijk wordt dat het echt niet meer droog wordt vandaag en we toch even behoefte hebben om de kachel- en kaarsenrook om ons hoofd te laten verdwijnen, gaan we nog even lekker naar het strand. Regenpakken aan en wind en water kunnen ons niet deren. Zoals verwacht hebben we de weg voor ons alleen en ook het strand. In veel huizen onderweg is het donker, in enkele bruist het van het licht en de levendigheid. Buiten is het heerlijk, binnen is het hyggelig!
Weer thuis beraden we ons op het kerstdiner. Het wordt een eenvoudig kommetje in knoflook, ui en bouillon gesmoorde rijst met groenten, cashewnoten en mango, vergezeld door een heerlijk glas water. Op tafel het door Hans’ vrouw gemaakte kerststuk op een symbolische baksteen, voor ons ‘gule slot’. Toetje voor mij: de Deense (kerst)klassieker risalamande (rijst-met-amandel) en voor Jaap een lekker bakje skyr. En wat een genot om dat samen in ons mooie nieuwe keukentje klaar te maken!
De klok en de klepel verzetten de tijd,
je glijdt in een sneeuwdiepe kuil(Tekst: Boudewijn de Groot)
Wat een sfeervolle kerstdag. Zoveel geluk in kleine grootse dingen. Lieve groet X
LikeLiked by 1 persoon
We zijn met weinig tevreden… 😀
LikeLiked by 1 persoon
Heerlijke rust, van binnen en buiten…
LikeLiked by 1 persoon
Wat willen we nog meer hè? 😊
LikeLiked by 1 persoon
Onze nieuwe slaapkamer is ook niet zo groot en heeft ook een schuine wand. Voordeel bij ons is misschien dat we geen kasten in de slaapkamer hoeven te hebben. Ik vind het er wel heel gezellig uitzien bij jullie. En heerlijk hè. Even naar buiten. Hoe slecht het weer ook is….
LikeLiked by 1 persoon
Ja, een dag zonder buiten is een dag niet geleefd, zeg maar… 😀 Lekker dat jullie geen kasten in de slaapkamer hoeven te hebben! Ach wie weet, als we hier eenmaal wonen, of ik dan ooit nog een ergens een soort walk-in-closet bedenk… 😉
LikeLiked by 1 persoon
Er straalt inderdaad sfeer vanaf. Ik zie jullie passen en meten. Vroeger hadden we bedsteden, mijn moeder, klein van stuk, zette de stoel voor de bedstee en zo kon ze het bed redelijk goed opmaken. Eerst de strobalen opschudden!
LikeLiked by 1 persoon
De strobalen opschudden! Ik heb nog nooit op stro geslapen… zou dat lekker liggen?
LikeLike
Nee dat lag heel hard
LikeLiked by 1 persoon
Niks voor mij dan 🙂 ik hou wel van een beetje zachtigheid…
LikeLike
Wat een heerlijke eenvoudige kerst. En wat heerlijk dat je ‘niets’ kan doen!
LikeLiked by 1 persoon
Daar ben ik heel goed in (geworden) 😀 In zowel eenvoud als niets doen. Jammer dat jij gestopt bent met je blog! Ga je een boek schrijven? (ik blijf gewoon af en toe naar je zwaaien hoor)
LikeLiked by 1 persoon
Heerlijk. Deze tijd is daar ook zo perfect voor. Ik ben vooral aan het doen wat jij ook doet: zijn. Beetje verzinnen. Lezen. Kolonisten van Catan spelen met mijn kinderen. Bezinken. Bezinnen. Moet ook gebeuren 😉
LikeLiked by 1 persoon
Goed bezig! En ik snap je helemaal. “We” worden zo geregeerd door van alles wat helemaal niks meer met het leven te maken heeft wat wij zo graag willen leven… (des te leuker vind ik het dus jou hier af en toe toch te ‘treffen’… 😉 )
LikeLike
Ha lieve jutters, ik lees al een poosje mee. Het voelt fijn om een inkijkje te mogen hebben in jullie invulling van een eenvoudiger en rustiger leven. Zelf ben ik nog niet zo ver. Maar probeer kleine stukjes minder moeten erin te passen.
Vandaag reageer ik wel om te laten weten dat jullie heerlijke huisje mij inspireert. Krijg er zin in om mijn geliefde over te halen voor een vakantie naar een Deens gezellig huisje. Verlang terug naar de combinatie van gezellige stadjes, de aardige Denen en de mooie woeste natuur. Waar in Denemarken zitten jullie ook alweer?
Lieve groet,
Monique
LikeLiked by 1 persoon
Ha Monique, wat leuk om te lezen! En voor een vakantie ergens in het mooie Denemarken zal je geliefde toch wel te porren zijn? Wij strijken straks neer in Thy: het noordwesten van Jutland. Lieve groeten van ons terug!
LikeLike