De steigerplankenbedstee

Vanwege alle geplande klussen zijn we deze keer met een auto vol hout afgereisd. Veel stekken – wilgen, hazelaars, wilde rozen, laurier -, de appelboompjes en rabarber uit eigen tuin, snoei- en sprokkelhout voor de kachel, maar ook steigerhout. Bij de grens, waar nog steeds gecontroleerd wordt, ben ik nog altijd bang dat we een keer moeten stoppen en mogen uitleggen waarom we bij ons hebben wat we bij ons hebben.

Het standaard en o zo dubbelzinnige antwoord hebben we overigens al klaar: ‘Vi flytter til Thy’, wat zowel betekent: ‘wij verhuizen naar Thy’ als ‘wij vluchten naar Thy’ J Maar goed: de steigerplanken hebben we niet mee omdat we toch besloten hebben zelf het rieten dak te gaan vervangen, maar omdat het snoezig groene boeren buffetkastje naast de kachel gaat plaatsmaken voor een nis-brede kast.

Leuk hoor, zo’n hyggelig kastje, maar praktisch: nee. Op de steigerhoutplanken zullen we straks de meeste dingen kwijt moeten. Bij gebrek aan bergruimte in dit huis is een forse kast hard nodig. Want ook al hebben we inmiddels flink ontspuld, we zullen de dagvoorraad hout ergens moeten laten, evenals de schone hand- en droogdoeken voor keuken en badkamer, beddengoed, Jaaps fotospullen, mijn naaimachine, tekendozen en harpboeken, om maar wat te noemen. Met de kastvol aan andere hobbymaterialen (kralen, zijdeschilder- en pottenbakkersspul) hoop ik nog iemand anders blij te kunnen maken.

In de keuken hebben we twee kasten weggeminimaliseerd, dus daar is alleen nog plek voor keukenspullen: bestek, pannen, eetkommen, glazen en borden, en alles wat daar zoal in en op kan. In de kamer hebben we verder alleen nog een ander schattig groen kastje en een boekenkast en oh ja: ons ‘kantoor’ moet straks passen in een ladeblokje van 6 A-4 laatjes onder het bureautje. Dat gaat dus niet lukken met een printer en een scanner… Dat wordt nog een uitdaging!

Dat groene kastje hoop ik ook nog weg te kunnen doen. Het staat nu voor de voormalige voordeur, waar we mogelijk op termijn van plafond tot vloer glas in willen, zodat we ’s winters onze luie stoelen bij de kachel een slag kunnen draaien en voluit van het noorderlicht kunnen genieten. Of het wordt ooit gewoon weer een deur. Of we hebben uiteindelijk toch nog zoveel spul (een printer en een scanner bijvoorbeeld) dat we het kastje voor de voordeur nog nodig hebben…

Alle steigerplanken liggen inmiddels op maat op hun plek. Omdat we natuurlijk alles wat daarop komt uit het zicht willen, hadden we al bedacht er een saai, onopvallend gordijn voor te hangen om de kleine woonruimte rustig te laten ogen. Op naar onze favoriete genbrug dus. Op zoek naar een mooie lap die ik tot kast’deur’ kan vermaken. We vinden zowaar twee cremekleurige gordijnen, mooi passend bij de luie stoelen die we hier eerder scoorden. Ze komen op het oog een heel eind in de buurt van de maat die we nodig hebben, en ze kosten 20 Deense kronen. Dat is volgens de koers van vandaag het schrikbarende bedrag van 2,69 euro.

Als we de gordijnrails hebben opgehangen, en daarna de gordijnen, lijken ze gemaakt te zijn voor onze steigerplanken-nisrommelkast. Tot op de centimeter in de breedte en de hoogte. We doen er een gezellig lampje echter en nu is het net een bedstee. Ik heb nog nooit zo’n praktische, hyggelige kast gehad.

Deze diashow vereist JavaScript.