Al ruim een week hier inmiddels en het voelt alsof we hier al maanden zijn. Af en toe betrap ik mezelf nog op de gedachte ‘ …. voordat/als we straks weer terug gaan’. Het is een automatisme. We zijn hier natuurlijk al zoveel keren geweest met een deadline. Proberen alle pruimen te oogsten – voordat we weer teruggaan. Proberen de was nog droog te krijgen – voordat we weer teruggaan. 

Het is even afkicken en dat valt niet mee. Zo zijn we de afgelopen extreem warme dagen best wel in de weer geweest met van alles, alsof het deze week af moest 🙂 Wel in een net zo laag tempo als de temperatuur hoog was, maar dan nog. Niks hoeft af, deze week. En dát besef groeit: niets hoeft, behalve genieten van het moment. Van de vlinders op het wilgenroosje, de laagvliegende libellen, mooie avondluchten en het geritsel van de wind in de droge beukenbladeren.

Maar: er liggen al twee nieuwe vloeren op de oosthems, waar later nog kasten op maat op gebouwd gaan worden. Het was overigens zeer aangenaam werken op ‘zolder’; we kunnen merken hoe het dikke dak isoleert, en dan aan beide gevels een raampje open: heerlijk koel daar boven! Ook beneden, in de woonkamer, blijft het koel.

Het hout/knoflook/wasdrooghok is al aardig ingericht 🙂

De schade aan de muur onder de dakrand wordt hersteld door metselaar Jacob

Het hout/annex was/ annex knoflookdrooghok krijgt steeds meer vorm. De schade die aan de gepleisterde muren van het Gele Huis is ontstaan bij de dakrenovatie is al deels vakkundig gerepareerd. De meeste kersen zijn nu uit de boom gevist door de kersenvanger van Kobberø: aan de hand van een tip op Pinterest heeft Jacob van stukken pvc-pijp een handige grijper gemaakt. De kersen rollen in de pijp, je draait de dop onderaan los en voilà: een schaaltje kersen.

Jacob ‘vangt’ de kersen hoog uit de boom met een stuk pvc-pijp

Het grijpstuk aan het eind van de kersenvangpijp 😀

We kunnen er niet tegenaan eten, zo veel zijn het er en zo snel rijpen ze nu, dus ik heb mijn eerste potten ook al weer geweckt, samen met pruimen. Die gaan gelukkig niet zo snel, dus daar plukken we elke dag vanaf wat we vers willen eten: in de ontbijtpap, als fruithapje tussendoor of in het toetje ’s avonds. Pure luxe!

Behalve het fruit hebben we ook al wat maaltjes aardappels kunnen oogsten, uien en knoflook, die onder het afdak van het houthok nu hangt te drogen. Benieuwd of we ook nog pompoenen en courgettes kunnen kweken. Met het zaaien daarvan waren we eigenlijk te laat, maar met zo’n zomer als deze… wie weet!

Na weken van droogte en hitte hebben we gisteravond eindelijk regen gehad. Het heeft een paar uur flink geplensd, en dat is te zien aan de natuur en de tuin. De vlier hangt er minder slapjes bij, dus ik heb toch nog hoop op een goede oogst. We proberen zo min mogelijk in te grijpen in onze toekomstige natuurlijke moestuin, maar de afgelopen week hebben we toch maar de drie stukken tuinslang aan elkaar gekoppeld om die vlieren en wat jonge aanplant van drinken te voorzien. ’t Is zo sneu als het onder je ogen sterft…