Met het op z’n eind lopen van 2018 eindigt voor ons ook een periode van zeven jaar, waarin van alles gebeurde wat ‘bij elkaar hoort’. Vaak zie ik pas aan het eind van zo’n reeks gebeurtenissen dat we weer iets aan het afronden zijn – soms is het wat eerder, soms doen we ergens langer over. Eind 2011 begon deze fase voor mij met een operatie (een jaar later gevolgd door het voorkómen van een operatie bij Jacob) die ik nu zie als het ‘startschot’ voor een heleboel veranderingen die uiteindelijk de aanloop bleken te zijn naar onze emigratie. Meer hierover vind je bij Wat vooraf ging.

De 7 jaars cyclus is een vaak vergeten ‘ritme’ in ons leven. Gemiddeld staan we elke 7 jaar voor een grote persoonlijke verandering die van ons een transformatie vraagt. Dat is de natuurlijke cyclus. Als je er niet of onvoldoende naar luistert, zal de natuur, of je eigen natuur, je trakteren op een ingelaste crisis. Een levensgebeurtenis die je dwingt om heel goed naar jezelf te kijken en jezelf fundamenteel te transformeren.

Nadat begin 2011 mijn moeder als laatste ouder overleed moest ik eind van dat jaar dus onder het mes. Ik had een erfenis gekregen, daarmee ondermeer de hypotheek op ons huis afgelost en verder leefden we ruim, en goed, en kochten we spullen waarvan we dachten nóg gelukkiger te worden dan we al waren. Maar waren we dat werkelijk?

De afgelopen 7 jaren zijn we bij tijd en wijle ‘op de vingers getikt’, omdat we niet naar onze natuur luisterden. Maar we werden – en worden – er steeds beter in.

Gezondheidsproblemen zijn soms op te lossen met een operatie, maar beter is nog: voorkómen van problemen met je gestel. Wij zijn de afgelopen jaren steeds beter naar onze lijven gaan luisteren, en dat heeft erin geresulteerd dat we zo min mogelijk eten en drinken uit pakjes, zakjes en blikjes (*1). We eten geen vlees (*2) en vis (*3) meer, en ook geen (koeien)zuivel (*4) en tarweproducten (*5) meer, evenals geen suikers. Eigenlijk is dit samen te vatten als: we eten zo min mogelijk tot geen zuurvormend voedsel meer (*6).

We roken niet meer en drinken geen alcohol meer. En met elke stap die we zetten voelen we ons lekkerder. Ons huidige dieet van vers, biologisch, veel noten, zaden, peulvruchten, haver en boekweit geeft ons allebei wat we nodig hebben; en dat betekent dat Jacob in gewicht is toegenomen en ik gewicht ben kwijtgeraakt.

Maar niet alleen ons eetpatroon veranderde de afgelopen 7 jaar. Ons hele leefpatroon ging op de kop. In plaats van consumeren gingen we consuminderen, opruimen, minimaliseren. Het goed zorgen voor onszelf kreeg bijna als vanzelf een vertaling naar het goed willen zorgen voor die ene aarde die we hebben. Eén facet hiervan is dat we niet meer vliegen (*7). We hoeven niet meer ver weg op vakantie, want het leven wat we nastreefden en nu leven voelt elke dag als vakantie.

We hadden, zoals we 7 jaar geleden deden, door kunnen gaan met het verbrassen van onze erfenis – letterlijk en figuurlijk. Na een stevige crisis op het gebied van gezondheid kozen wij ervoor het roer om te gooien. Met onze verhuizing naar het kleine Gele Huis in Denemarken sluiten we dit jaar de cyclus af, en begint er in 2019 weer een nieuwe.

Een nieuw avontuur, waarin we natuurlijk alle ervaringen uit voorgaande cycli meenemen. Hoe we dat vorm gaan geven? Daar probeer ik een antwoord op te geven in het allerlaatste blog van 2018 🙂

Voor wie het leuk of interessant vindt wat meer achtergrondinformatie bij onze keuzes te hebben, hieronder enkele (willekeurige) links naar artikelen.

 

(*1) PAKJES, ZAKJES, BLIK, DIEPVRIES OF POT. WAT KIES JIJ?

(*2) TIEN REDENEN OM GEEN OF MINDER VLEES TE ETEN

(*3)  HOE GEZOND OF ONGEZOND IS HET NOG OM VIS TE ETEN?

(*4)  8 REDENEN WAAROM JE GEEN ZUIVEL ZOU WILLEN ETEN

(*5)  MODERNE TARWE IS CHRONISCH GIF 

(*6)  ZUURVORMENDE EN ALKALISCHE VOEDINGSSTOFFEN 

(*7)  IS VLEES ETEN VERVUILENDER DAN VLIEGEN?