In Silkeborg sneeuwt het en hier niet, aldus mijn weer-app. Als ik uit het raam kijk, zie ik ook hier vlokken voorbij waaien.* Niet veel, maar toch. Silkeborg ligt in het merenhoogland van midden-Jutland op anderhalf uur rijden van ons vandaan. Een compleet andere wereld, met campings langs de meren en binnenkort op de hoogste ‘berg’ de selfiekijkdoos waar ik eerder over schreef. Vandaag komen we hier echter niet voor het natuurschoon, maar voor een thermografie van mijn bovenlijf en met name mijn borsten.

Een thermografie kan niet een mammografie vervangen, maar kan wel een indicatie geven of er aanleiding is tot nader onderzoek. Ik hoefde niet lang te zoeken om een aantal Deense sites te vinden met informatie over thermografie. Omdat het een alternatieve methode is – oftewel: niet wetenschappelijk bewezen – is het omstreden.

Ook op Nederlandse sites zoek ik informatie over thermografie, en lees daar – natuurlijk: als er een alternatieve therapie is, zijn er ook een anti-verhalen te vinden – vooral over het on-nut van een dergelijk onderzoek. Geldklopperij. Kwakzalverij. Geen wetenschappelijke bewijzen dat met thermografie borstkanker op te sporen is. Ik lees en hoor altijd graag een verhaal van twee kanten; ‘hoor’ en ‘wederhoor’ zit nu eenmaal in mijn journalistieke genen, de waarheid ligt altijd ergens in het midden en vervolgens bepaal ik mijn eigen koers.

Verhalen over kwakzalverij krijg je bovendien vanzelf als je claimt dat ‘in 70% van de gevallen een thermogram signalen kan oppikken van een vroeger stadium van borstkanker dan een mammogram’. Dit soort roeptoeterij kan ik slecht hebben, en geloof ik ook niet. Anderzijds krijg ik óók de kriebels als iets weggezet wordt als ‘werkt niet, want: niet wetenschappelijk bewezen’.

Ik geloof vooral mijn eigen ogen, oren en gezonde verstand. Als door een omstreden vervanging van een versleten tussenwervelschijf manlief nu niet meer krom loopt van de pijn én met een stok, maar hout hakt, klust, uren op het strand kan rondslenteren met zijn camera en leeft zoals een man van zijn leeftijd hóórt te leven, dan ben ik blij dat wij indertijd konden kiezen voor die alternatieve behandeling die wel degelijk heeft gewerkt.

Het thermografie-onderzoek zit, net als in Nederland, niet in de standaard ziektekostenverzekering, dus we moeten het zelf betalen –  zoals wel vaker het geval is bij ‘alternatieve’ methoden. Door het zoeken naar juist andere mogelijkheden voor (borst)onderzoek dan de pletmachine, zijn we nog op het spoor gekomen van een aanvullende gezondheidsverzekering. We hebben er lang over gepraat en nagedacht, maar er uiteindelijk voor gekozen dit niet te doen.

De premie is hoog. Voordeel is dat je wel vrij bent in het kiezen van een (eventueel privé-)kliniek als de wachttijd in een staatskliniek (te) lang is, maar het percentage van wat er aan behandelingen wordt vergoed is uiteindelijk erg laag. Zoals elke verzekering is ook een gezondheidsverzekering een angstproduct, en daar willen we ons eigenlijk niet meer door laten leiden. We leven gezond, en kunnen door het niet betalen van premie een spaarpotje opbouwen waarmee we dit soort onderzoeken kunnen betalen, en dat moet maar voldoende zijn.

De beelden die in Silkeborg zijn gemaakt, worden opgestuurd naar Amerika. In Denemarken zijn nog geen artsen die de veelkleurige foto’s goed kunnen interpreteren. Over ongeveer een week krijg ik die interpretatie per mail. Ik ben benieuwd.

(*oftewel: geloof altijd je eigen ogen, en neem niet voetstoots voor waar aan wat je – in dit geval door een weerprogramma – wordt verteld 😉 )