Vanmorgen vroeg onverwacht een mailtje: kan ik vandaag misschien langskomen? Gezien de weersvoorspellingen voor de komende dagen (regen, regen, regen) én die voor vandaag (bewolkt met af en toe zon) laten we weten: ja hoor! Een dik uur later rijdt ‘onze’ timmerman voor, met de nieuwe voordeur. Jeejjj!

De oude voordeur is een ‘enkelplanks’ staldeur. Gebaseerd op het origineel, en dus zeker passend bij dit knusse keuterboerderijtje, maar niet praktisch. De onder- en bovenkant heeft Jacob daarom eerder al aan elkaar vastgeschroefd vanwege de kieren, en heb ik daarna van discofolie voorzien als een soort extra isolatielaagje. Gelukkig hebben we ook nog een extra buitendeur, en dat is geen overbodige luxe. Zeker niet bij een straffe oostenwind.

Lastig is het wel, die twee – en voor het vastschroeven drie – voordeuren. Plus ook nog eens een dik gordijn in de winter. Kom je terug met tassen boodschappen, of met een natte hond die graag naar binnen wil, dan kom je soms handen tekort.

De buitendeur gaat naar buiten open, de twee halve binnendeuren naar binnen. Onze hal meet 1.72 bij 1.08. Klein dus, en daar moeten we ook nog de jassen (aan de kapstok), mutsen, handschoenen, sjaals (in bakken bovenop de kapstok), klompen of laarzen op de vloer – klompen én laarzen kan niet – en Odins riemen (aan een lage kinderkapstok) kwijt.

Maar vanaf vandaag zijn we tochtvrij, hebben we nog maar 1 deur die naar buiten open gaat en lijkt het kleine halletje door het licht dat door de glazen voordeur naar binnenkomt een stuk groter. Ik broed nog op handiger opbergplekjes voor alles wat we hier kwijt moeten, zodat dat ruimtelijke gevoel er ook werkelijk ís. Iemand nog tips?

PS: De oude deuren hebben we natuurlijk wel bewaard, die krijgen een nieuwe plek.