Aanvankelijk is het pad nog goed begaanbaar. Het fijne grind verandert langzaamaan in kiezels en keien. Als het ook nog eens steil omhoog gaat lopen, stap ik van mijn fiets af en ga te voet verder, net als alle anderen in de groep. Ik praat wat met een jonge man links van me, tot ineens de steile rotswand opdoemt en ik me besef hoe het pad langs deze wand verder gaat.
Het is niet meer dan een soort liggende ladder, we moeten op de sporten stappen. Links de ruwe, verticale stenen wand, rechts de grote leegte. Tussen de sporten gapende gaten en daaronder een duizelingwekkende diepte. Op kniehoogte een soort vangrail. Wat een schijnveiligheid! Niets om je aan vast te houden. Het zweet breekt me uit. Dan word ik wakker.
Ik heb dit soort dromen vaker – dat ik alleen maar verder kan op een voor mij onmogelijke manier. Over enorme kloven springen, of als het meezit over een ‘brug’ met een breedte van 10 cm lopen. Niet meer dan een evenwichtsbalk. Het was al nooit mijn favoriete toestel bij gym. Mijn evenwichtsgevoel was en is nog steeds bar slecht. Nu zeggen dit soort dromen me vooral: ik ben, net als indertijd op school fysiek, nu mentaal bang om mijn evenwicht te verliezen en in de leegte (of diepte) te vallen. En dus ga ik niet verder.
Een veel voorkomend droomsymbool. ‘Men heeft een goed stuk zielenarbeid verricht wanneer men aan de andere kant van de brug is aangekomen, er heeft zich een verandering voltrokken’, zo zegt mijn dromenboek. Nu zou je zeggen dat zich met de verhuizing naar het Gele Huis toch heus een hele verandering heeft voltrokken, maar dat is blijkbaar nog niet geland in mijn onderbewuste.
Komt dat omdat mijn bewustzijn over ons nieuwe leven nog steeds onzeker is? Dat ik nog steeds vind dat er balans moet zijn tussen doen wat ik wil en doen wat goed is, tussen ‘moeten’ en ‘niet hoeven’? Dat ik het ene moment heel zeker weet dat we hier gezond en wel oud zullen worden, en het volgende moment twijfel aan alles? Wat is mijn bouwplan*? Wat wil ik eigenlijk?
‘Jung betrekt de brug altijd op onzekere plaatsen plaatsen van het bewustzijn. De brug representeert volgens hem het dunne, onzekere bewustzijn, dat telkens weer door het onbewuste wordt bedreigd’, aldus mijn dromenboek.
Omdat de droombrug meestal over een droomafgrond gaat ook even dáár gelezen: ‘Een aansporing om in de eigen diepte te schouwen, de eigen afgrond te aanvaarden… Confrontatie met het eigen onbewuste’. Aha! Onzekerheid lijkt een sleutelwoord voor wat betreft mijn eigen ‘afgrond’…
Al twee dagen hangt er een dichte mist hier. Het zicht is zeer beperkt: het eind van onze achtertuin en het huis van onze westerburen aan de andere kant van de weg kunnen we zien, verder is het een wazige witte wattenwereld. Geen reden, geen mogelijkheid zelfs dus om ‘naar buiten’ te kijken, naar de verre maar scherpe horizon buiten onszelf. Heel wat reden te meer om naar binnen te kijken. Waarbij dit blog een wat serieuzer, en deze link* en daarna test een iets luchtiger begin zijn 😉
PARADIJSVOGELS 
38 reacties op “Het dunne, onzekere bewustzijn”
Ik ben dol op testjes 😊.
Ik had dezelfde diagnose als jij.
LikeGeliked door 1 persoon
Oh jee. 😀
LikeLike
Ik ben nog op zoek ….
LikeGeliked door 1 persoon
Da’s mooi Rob! Altijd nieuwsgierig blijven! 😉
LikeLike
“Nous souhaitons la vérité, et ne trouvons en nous qu’incertitude.” (Blaise Pascal)
Ik denk dat onzekerheid en twijfel bij het mens-zijn hoort. Sommigen hebben er meer ‘last’ van dan anderen. Ik hoor bij de eerste groep, maar leer steeds beter aanvaarden dat ook onzekerheid en twijfel een keuze mogen zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Een wijze uitspraak, van zowel Pascal als jou. Je hebt gelijk, het hoort erbij, en ouder en wijzer worden brengt hopelijk voor mij ook steeds meer aanvaarding dat het mág: onzeker zijn en twijfelen…
LikeGeliked door 1 persoon
Een klein tipje😀. Als je dromen wil onthouden, moet je ze opschrijven. In het begin vergeet je ze vaak, maar uiteindelijk weet je ze allemaal nog overdag. Als jongere heb ik dit uitgeprobeerd en elke droom werd in een schrift genoteerd. Ik bleef ze vast houden.v
LikeGeliked door 1 persoon
Nou ja het zegt… ik heb ooit ook een ‘nachtboek’ bijgehouden: op het moment dat ik wakker werd, pakte ik een klein taperecordertje en vertelde ik mijn droom. Dat werkte ik dan later uit – soms op een moment dat ik echt geen idee meer had waar het over ging! Rare dingen kwamen in die tijd naar boven… (en grappig dat jij deze weggezakte herinnering weer naar boven weet te halen) 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Onzekerheid lijkt mij nog mild uitgedrukt bij een afgrond. Ik zou eerder denken aan angst/paniek. Angst voor verlies van controle, angst voorafgaand aan een grote stap in het onbekende. Dat kan achteraf een goede stap blijken of toch niet.
De enige twee periodes waarin ik over afgronden droomde, hielden direct verband met grote beslissingen waarvan het onmogelijk was om de consequenties te overzien.
LikeGeliked door 1 persoon
Kijk, dat is tenminste duidelijk! Dan snap je tenminste wat je droomt en waarom – niet dat je er dan veel aan hebt, of iets mee kunt. Angst voor verlies van controle: dat is een andere droom van me 😉 (dat ik in een auto rijd en dat de rem het niet doet, whaaa … word ik ook altijd klam van wakker) – die angst is me wel bekend. Het niet durven overgeven aan ‘wat is’, vertrouwen hebben… dat is mijn ‘afgrond’, denk ik… (maar ik ben nog zoekende hoor)
LikeLike
Oké, nu ga ik even de psycholoog van de koude grond uithangen, maar kan het niet gewoon de mentale verwerking zijn van de spanning rond de medische testen, die met vertraging plaats vindt, juist als het even wat rustiger is?
LikeGeliked door 1 persoon
Nee. Daar heb ik geen moment spanning over gehad (denk ik 😬). Er is mij een ander lichtje opgegaan; zie mijn reactie bij Janna… 😉 (mooi hoe dat werkt, dat woorden iets héél anders kunnen triggeren dan verondersteld)
LikeLike
Beangstigend, die afgronddromen. En afwisseling van twijfel en zekerheid, hebben we dat niet allemaal in zekere mate?
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, waarschijnlijk wel. En dat relativeert mijn onzekerheid daarover ook wel weer… 😉 Maar die dromen zijn naar ja, wellicht toch nog eens even verder zoeken naar ‘mijn diepte’…
LikeLike
Grote veranderingen en beslissingen hebben zeker ook hun impact. Nog even zoeken naar een rustiger onderbewustzijn. ☺
LikeGeliked door 1 persoon
Ja! 🙂 (En inderdaad, bij mij duurt het altijd erg lang eer iets ‘landt’…)
LikeLike
Dat hebben we dan gemeen. 😥
LikeGeliked door 1 persoon
Volgens de testen zou ik een optimistische twijfelaar zijn. Dat kan best kloppen.
Niet leuk die dromen van jou. Ook ik heb regelmatig ‘lastige’ dromen.
Mijn lastige droom draait steeds om een soort onmacht die mij uitput in mijn slaap. Ik krijg een zware matras niet naar binnen gesleept en ze ligt buiten in de regen, de kat ontsnapt en ik kan ze niet pakken, eergisteren liepen twee mannen door mijn tuin en ze wilden niet weggaan – ik werd heel heel boos… ik kom telkens op een punt dat ik mij enorm inspan voor iets en dat het mij niet lukt. Ik raak in een soort gevecht/geweldige inspanning en het voelt heel zwaar – ik kan het niet winnen. Badend in zweet met hoge hartslag schiet ik dan wakker, vaak buiten adem, beangstigend. Ik heb hier al vaker ‘s nachts in een plastic zakje mezelf zitten kalmeren. Echt naar. Zo’n droom werkt ook een ganse dag na.
Mocht ik weten wat ik eraan kon doen om dit te voorkomen… Ik mijd zwaar eten ‘s avonds of laat eten, want dat is sowieso een boosdoener.
LikeLike
Oei, wat naar! Ik kan het bijna met je meevoelen… zo’n drukkend gevoel (alsof dat zware, natte matras bovenop je ligt…) Kun je ‘onmacht’ over ‘inspanning’ die ‘niet lukt’ plaatsen in je dagelijkse leven? In jouw vak kan ik me daar van alles bij voorstellen… behalve inderdaad laat en zwaar eten heeft ook stress natuurlijk invloed op je nachten… De uitleg van de droomsymboliek uit jouw lastige dromen stuurt echter een heel andere kant op, richting vrouw en sensualiteit…
LikeLike
Ik denk dat het versterkte prikkels zijn. Ik heb latex matrassen op bed waarvan ik altijd denk als ik de bedden opmaak ‘ God wat wegen die loodzwaar.’ Er liep al eens een man door onze tuin omdat hij de kortste weg wou nemen naar het strand. Dat maakte mij boos. De hartkloppingen en warme nachten hebben ook te maken met de overgang natuurlijk. Als ik dat allemaal optel… ‘t ja…
LikeGeliked door 1 persoon
Vrouw en sensualiteit? Dat maakt me wel nieuwsgierig.
LikeGeliked door 1 persoon
Tja… ik snap het! Hoe haalt iemand het in zijn hoofd trouwens om door een tuin te lopen voor de kortste weg naar het strand… :O
LikeLike
Heel ergerlijk. Nu hebben we voor en achter een hek gehangen. Achteraan zelfs met bord ‘gevaarlijke hond’ terwijl we niet eens een hond hebben 😉
LikeGeliked door 2 people
Zou je dat hier wel verklappen,?😉
LikeGeliked door 2 people
Ze weten me toch niet wonen… Trouwens, ik kan ook gevaarlijk zijn als het nodig is 😬
LikeGeliked door 3 people
We (en ‘ze’) zijn gewaarschuwd! 😱
LikeGeliked door 1 persoon
😂 (ja, ik schiet wel in de lach, maar eigenlijk is het om te huilen dat dit nodig is…)
LikeGeliked door 2 people
Zodoende 😭
LikeGeliked door 1 persoon
Wat cool eigenlijk die diepe dromen van jou. Ik droom hoogstens dat ik een positieve zwangerschapstest doe en denk oh crap, niet nog een….. Heb je niet gewoon hoogtevrees? 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, ik hoor het je denken! 😀 Nee, overdag heb ik geen hoogtevrees, alleen ’s nachts. En mij is ooit verteld dat mijn dromen veel informatie bevatten, moet ik ze alleen wel onthouden. En dat lukt vaak niet, maar dat schijn je ook te kunnen leren: lucide dromen. Ik wil gewoon lekker slapen… 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Droom: Het lijkt mij dat jouw leven behoorlijk op z’n kop heeft gestaan en volgens mij heb je de sprong over de kloof wel gemaakt, maar het neemt echter wat tijd om “te landen”. In de droom ben je echter niet alleen, er is een groep mensen om je heen. Wel geruststellend, toch?
Mijn diagnose luidt: Jouw leven hoeft geen spektakel te zijn. Jouw geluk hangt niet af van duimpjes op Facebook en is geen idyllisch Instagram-plaatje. Jij weet je staande te houden, ook als het even niet meezit. En juist dat maakt jouw leven zoveel leuker. Goed bezig!
👍 Ha!
LikeGeliked door 2 people
Ik ben jaloers op jouw diagnose 😬 Goed bezig inderdaad! (Ik heb er zo’n hekel aan als ik zo’n testje doe en dat akelige woord ‘perfect’ of ‘perfectionist’ duikt op, gggrrrr). Dat landen tijd nodig heeft: zeker weten. Maar dat is zo’n ander woord wat ik niet wil horen of lezen: geduld 😬 Die mensen om me heen beangstigen me juist (in mijn droom). Want die lopen allemaal zonder blikken of blozen over die ladder heen, en dan voel ik me dus ‘anders dan de rest’ en eenzaam. En nu ik dit schrijf, (lampje ! 💡) denk ik dat deze droom wel eens wat heel anders kan betekenen. Meer in de richting van dat ik me nooit fijn in de massa heb gevoeld, dat ik nooit ben meegegaan met de meute, maar dat ‘je eigen pad volgen’ (of een stap verder: je eigen pad máken omdat het pad van de ander niet geschikt is voor mij) soms angstig is en eenzaam maakt… Zo, wat een inzicht 😍
LikeLike
Mooi dat je al schrijvend inzicht krijgt! Daarom kan het fijn zijn om dingen van je af te schrijven, en soms als je het op een later tijdstip leest, het je op heel andere gedachten kan brengen.
Net zoals een somberte die je ’s avonds overvalt, en als je daar dan in de ochtend op terug kijkt en bedenkt dat het allemaal niet zo zwaar is als het lijkt.
Dat niet met de massa/meute meegaan vind ik heel herkenbaar. Het lastige daarvan is is dat jij je altijd moet “verantwoorden” en de anderen doen het gewoon (als je begrijpt wat ik bedoel).
Dat eenzame gevoel is wel heel vervelend.
Dan is het wel mooi dat je op deze plek mensen tegen komt die wel “bij jou passen” qua denken.
Het is alleen niet te hopen dat het er veel worden, want anders hoor je toch weer bij een meute.😊🤔
Ook ik droom heel veel en wordt ’s ochtends vaak doodmoe wakker. Of ik bergen heb verzet.
Misschien is het verstandig om wat minder de diepte op te zoeken, want van dat zoeken gaat je kop op het laatst gewoon duizelen. Als je hoofd zo vol is dan móet je wel dromen om dat allemaal te verwerken.
Dus eigenlijk gewoon wat oppervlakkiger leven, een boek lezen just for fun, en niet dat je het op een hoger plan moet tillen of zo. Eigenlijk je brein ook met pensioen sturen. Dan kom je vanzelf bij de meute terecht, en dan hoef je jezelf en een ander niets meer uit te leggen.
LikeGeliked door 1 persoon
Je brein met pensioen sturen… hm… zou dat kunnen? Er zit een kern van waarheid in je verhaal hoor – het mag allemaal wel eens wat luchtiger. Ik ga mijn best doen 😬 (en daarna de meute zien te ontwijken 😂)
LikeLike
9 van 10.
Wat een feest 😉
Zoals altijd kiezen uit kwaden.
Wat je droom betreft. Ik droomde vannacht ook over onverwachts een afgrond tegenkomen en eindigde met een flinke plons in de Maas. Die nu erg hoog staat, met zware stroming. En dan die winterjas en rugzak nog. Ik werd wakker op het moment dar ik mijzelf hijgend op de kant had geworsteld.
Het is me wat. Dat gedroom.
LikeGeliked door 1 persoon
Toch goed dat je jezelf op de kant hebt geworsteld! Ik word in zo’n droom wakker als ik me middenin die zware stroming bevind, geloof ik… 😱 En jij dus ook al zo perfect. Nou ja, gelukkig ben ik daarin dan niet de enige…
LikeGeliked door 1 persoon
Een 9, zelfs een 10!
Ik denk dat dromen ons vertellen wat we in ons onderbewustzijn al weten maar waar we onszelf nog niet bewust van zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Ach, jij ook al perfect! En ja, door dromen word je je vaak bewust van iets. Wel mooi dat dat zo werkt – als je er open voor staat.
LikeGeliked door 1 persoon