We brengen de dag lummelend door. De dag waarop 60 jaar geleden Jacob ter wereld kwam. Weer even lekker uitslapen na een paar dagen met afspraken in de ochtenden. Uitgebreid, en anders-dan-thuis, ontbijten. Bij het huisje wat rondhangen, ik met een haakwerkje, Jacob met de tablet vanwege alle digitale felicitaties.
Eindje wandelen door een gordijn van ragfijn gesponnen draden. Niet te zien, maar o zo voelbaar. Er bungelen gifgroene mini rupsjes aan. Ze lijken te zweven; zich vol vertrouwen in de transformatie die hen te wachten staat uit de bomen te storten. We kunnen ze niet ontwijken. Het friemelt en kriebelt in onze haren en kleren. Op ons pad zo vanzelfsprekend toepasselijk een ‘vlinderkaart’ – net als dat elastiekje in de vorm van een lemniscaat trouwens – het leven, het leren en het inzicht verkrijgen is oneindig en blijft in elkaar over vloeien.
Het is een ontspannen einde van een drukke maar heel fijne week, waaraan ik met gemengde emoties begon. De rupsen geven in zekere zin antwoord op de vragen die altijd weer ontstaan in periodes van twijfel, van kriebel. Verandering – onze emigratie – vraagt vaak om een onophoudelijk ‘loslaten’ maar tegelijkertijd blijven ‘meegaan’ met jezelf. Geen verzet, geen tegenstand, geen vasthouden aan het oude dus, maar gewaarworden van het proces dat zich voltrekt.
We hebben de afgelopen week in Nederland niet alleen oude bekenden opgezocht, maar ook kennis gemaakt met nieuwe familieleden. Onze bonus-kleinkinderen. Twee nieuwe schoondochters. Niet alleen ons leven in Denemarken is nieuw, ook op de plek van ons ‘oude’ leven is de nieuwe dynamiek van verandering zichtbaar en voelbaar. Dat gaf een aangename, verwachtingsvolle spanning.
Maar vandaag lummelen we. Staan we weer even uit. Na dagen van gezellige en intensieve gesprekken staan we vandaag weer in de mijmerstand. Het lijkt misschien dat we maar wat zitten te niksen, maar het werk van het ‘mijmerbrein’ is functioneel, zo lees ik. “De ordening van gedachten helpt ons beter voorbereid te zijn op de toekomst en het evalueren en rangschikken van ervaringen maakt ons rustig.” Dat kan ik alleen maar beamen.
Toevallig vandaag nog gelezen dat we met z’n allen meer moeten lummelen om burn-out te voorkomen.
LikeLiked by 1 persoon
Ha, dan hebben we vast hetzelfde gelezen! 😉 Nu zullen wij met onze huidige manier van leven niet (meer) zo snel tegen een burn-out aanlopen, maar af en toe lummelen is altijd fijn ☺️
LikeLiked by 1 persoon
Ik lummelmijmer regelmatig, maar ben niet zeker of dat de burn-out gaat voorkomen.
LikeLike
Als die zo op de loer ligt, is er wellicht wat meer voor nodig dan alleen wat lummelen&mijmeren af en toe… laat je gaan!
LikeLike
Mijmeren, ik ervaar het altijd als leerrijk, het geeft inzicht.
Lummelen kan zo heerlijk deugd doen.
Mijmer en lummel rustig verder, ze geven rust en toekomst.
LikeLiked by 1 persoon
Wat je zegt: inzichten komen niet van alsmaar denken of doen of bezig zijn, die komen juist als je alles even los kunt laten. Heerlijk! Wij lummelen lustig verder!
LikeLiked by 1 persoon
Mooi gemijmer over lummelende dagen. Wat ik me afvraag… hoe gaan kinderen en kleinkinderen om met je emigratie? Bij ons voelde het heel erg als in de steek laten toen mijn vader met zijn nieuwe vrouw in Zuid-Frankrijk ging wonen…
LikeLiked by 1 persoon
Ik kan me dat laatste heel goed voorstellen. Mijn stiefkinderen hebben dat wellicht ook wel zo ervaren, maar ze hebben het ons nooit gezegd. Wellicht was lang daarvoor al de scheiding van hun ouders een moment van in de steek gelaten voelen… Vanwege onze jarenlange voorbereiding hebben de kinderen er in ieder geval, net als wij, langzaam aan kunnen wennen.
In eerste instantie was de reactie: haha, wat een wild plan, we zien wel of het ooit serieus wordt. Vervolgens: hmmm… ze zijn toch wel serieus… En uiteindelijk: dan hebben we in ieder geval een leuk vakantieadresje in Denemarken…
Natuurlijk speelt ook de leeftijd van de kinderen op het moment van weggaan een heel belangrijke rol. Mijn stiefzoons zijn allemaal volwassen.
De (bonus)kleinkinderen kenden ons (en wij hen) tot deze week alleen ‘digitaal’, daar was dus nog niet echt een band anders dan dat we elkaar via foto’s ‘kenden’. Het zou (voor mij in ieder geval) vermoedelijk heel anders zijn als het mijn bloedeigen kinderen en kleinkinderen zou betreffen, maar dat weet ik niet, want die zijn er niet… 😉
LikeLike
En proficiat aan de jarige!
LikeLiked by 2 people
Dank namens de jarige! ☺️
LikeLike
Heerlijk!! Vooral dat lummelen.
LikeLiked by 1 persoon
Dat doen we erg graag (en we zijn er inmiddels ook wel goed in) 😉
LikeLike
Prachtig toch gewoon heerlijk lummelen .
LikeLiked by 1 persoon
Zeker weten!
LikeLike
Gelukkig ben ik erg goed in lummelen.
LikeLiked by 1 persoon
Ha, een zielsverwant! Wij ook! 😉😎
LikeLiked by 1 persoon
Heerlijk toch en af en toe moet dat kunnen. Je beschrijft het zo mooi, die talenten mis ik helaas. Gefeliciteerd met de jarige.
LikeLiked by 2 people
Dank voor de felicitaties! En je bent nooit te oud om alsnog lummelen te leren hoor als het vanzelf niet zo makkelijk gaat… 😉
LikeLike
Ik kanmhet af en toe héél goed hoor!
LikeLiked by 1 persoon
Allereerst van harte gefeliciteerd voor de jarige. En natuurlijk, beiden, nog vele gezonde en mooie jaren gewenst.
Het was leuk om jullie weer te zien.
Ook ik ben bekend met het hebben van ‘bonus’ kinderen. Nog geen ‘bonus’ kleinkinderen, maar dat komt waarschijnlijk nog wel.Het zijn weliswaar niet je biologische kinderen, maar het is toch fijn als je een goede band met ze hebt of kunt opbouwen. Wat fijn dat jullie nu jullie (bonus) kleinkinderen hebben leren kennen en zij jullie.
Jullie lummelen, ik ‘rust uit’ of ‘heb even vrij’ maar lummelen klinkt veel beter! 🤔 Misschien moet ik dat ook eens proberen😉
LikeLiked by 2 people
Doen! (Alhoewel ik jou niet zo’n lummel vind, haha!). Het was hartstikke gezellig, vonden wij ook! En namens Odin dank voor de brokken. We hopen dat het beter blijft gaan met Luca 🐾 Tja, het ‘band opbouwen’ met de bonuskleinkinderen zal een lastige worden op afstand, maar gelukkig is bonus-schoondochter een heel goede intermediair 😉 Inmiddels weer lekker thuis 😍
LikeLike
De hartelijke felicitaties voor Jaap, 60 jaar is toch wel een mijlpaal. Ik zie Jaap wel een krasse knar worden.
Ha! Sinds ik met pensioen ben, ben ik een fervente lummelaar in de vroege ochtend-uren. Heerlijk als de wereld om mij heen nog ligt te ronken.
LikeLiked by 2 people
Dank voor je felicitaties, en ja, datzelfde beeld heb ik ook wel van Jaap 😉 Ik lummel graag in de late ochtend, ben niet (meer) zo’n vroege vogel 😬
LikeLike
06:00 – 06:30 is voor mij al uitslapen. In mijn werkzame leven stond ik voor een vroege dienst al om 04:30 op, en tijdens een slaapdienst mocht je blij zijn als je 3 uurtjes kon slapen.
Ik geniet van de rust in de vroege morgen, lekker buiten zitten mer een kopje koffie erbij….. mmmmmmmm.
LikeLike
De morgenstond heeft zeer zeker goud in de mond… In de tijd dat ik om 6 uur bij de krant begon en dan eerst ook nog een uurtje fietsen… toen stond ik ook zo vroeg op. En fietsen door het bos, af en toe een ree zien… dat was een mooi begin van de dag. Maar nu lukt het me gewoon niet meer. Vroeg naar bed, laat op… 😉 dusssss: welterusten alvast!
LikeLike