Moedige mensen

‘Wauw, moedige mensen!’ grijnst hij als we vertellen dat we hier een jaar geleden zijn komen wonen. We staan met theaterchef Niels in het intieme Thy Teater in Thisted, de hoofdstad van de regio. Hier zullen in oktober Jacobs foto’s komen te hangen tijdens het FotoFestival. We hebben nu afgesproken om een idee te krijgen van de ruimte, zodat Jacob weet welk formaat foto’s hier het beste past. Niels is alleraardigst, leidt ons rond langs de plekken waar schroeven in de muur zitten en nu theaterfoto’s van voorstellingen hangen, en geeft ons ook meteen ter overweging mee: ‘Je foto’s kunnen na het festival nog wel even blijven hangen hoor. Tot Kerst als je wilt’. Nou, dat zou in ieder geval bij het kunst- en cultuurminnend publiek uit de omgeving voor een leuke naamsbekendheid zorgen, na alle promotie deze zomer die vooral op toeristen gericht was.

Pruimen, pruimen en nog eens pruimen

Mijn handen zien eruit alsof ik in kolengruis heb gegraaid, maar het komt door de pruimen. Kilo’s heb ik al ontpit, van kruiden en/of port en/of andere vruchten voorzien en geweckt. En gewoon vers gegeten. In de pap, in het toetje, door de rode kool… En behalve de pruimen beginnen nu ook de rozenbottels donkerrood te glanzen, dus de eerste potjes ‘jam’ zijn ook al klaar. Omdat ik geen suiker gebruik, maar alleen de vruchten, mag het geen jam heten, maar het smeert even lekker weg op een versgebakken boterhammetje… Het is een hoop gedoe, zo’n rijkdom aan vruchten zodanig bewerken dat je er wat langer van kunt genieten, maar zolang ik dat lekker beschut in het zonnetje kan doen, met zicht op een zilveren zee, hoor je mij niet klagen… 😉

Met de aanhanger

Alsof ik nooit anders heb gedaan – bij wijze van spreken met een pink aan het stuur – rijd ik achteruit vanaf ons pad de weg op met de grote geleende, dubbelassige aanhanger achter ons autootje. De heenweg, vanaf de doehetzelfwinkel, was weliswaar met vier meter lange planken in de aanhangwagen, maar wel lekker makkelijk immer gerade aus. Na het lossen thuis komt het manoeuvreren, maar wow: ik stijg in mijn eigen achting. En in die van Jacob, voor zover nog mogelijk.

Nooit eerder heb ik met een aanhangwagen gereden – ook niet toen ik mijn rijbewijs BE haalde. Jacob had pech en moest voor de E-aantekening apart aanhanger-lessen nemen en apart examen doen – en deed dat niet, en mág dus formeel niet met een aanhanger rijden. En als we hier over vier jaar onze definitieve verblijfsvergunning willen krijgen moeten we ons wel als brave burgers gedragen… 😉 Dus mocht ik het uitzonderlijke vervoer rijden, omdat ik er een officieel papiertje voor heb maar uiteindelijk net zoveel ervaring als Jacob: nul komma nul. En herhaalde ik mijn achteruitrij-kunstje nog eens op de parkeerplaats, waar we de aanhanger weer inleverden. Tot op de centimeter!

Op het zonnedeck

De vier meter lange planken worden op hun bestemming vastgeschroefd. Na dagen van gaten graven – en vullen met beton – , meten, balken zagen en vastmaken aan de betonnen poeren hebben we ‘ineens’ een superdeluxe, waterpas en verhoogd zonnedeck! Voorlopig kunnen we hier met mooi weer gewoon lekker buiten zitten. We hebben besloten dat Jacob zelf een blokhut gaat bouwen. Het geld dat we zodoende besparen in plaats van een kant-en-klaar-bouwpakket te kopen, besteden we aan een niet-zelfgemaakte glazen pui.

Missie geslaagd

Het is even afkicken: vanaf vandaag is de winkel niet meer elke dag open, kan ik niet meer even thuis de ‘kassa-app’ checken of er nog foto’s of kaarten van Jacob zijn verkocht, maar is het gewoon: einde seizoen, drastisch ingekorte openingstijden, mede vanwege het vertrek van een van de partners. Het is een goed seizoen geweest, voor Design Agger, en ook voor Jacob.

Nu richten we de blik op oktober: het FotoFestival, en gaan op zoek naar meer schilderijlijsten. Daarvoor moeten we wel steeds verder rijden. De mooiste lijsten hier in de buurt zijn al weg 😉 en we worden steeds kritischer… In Struer vinden we bijzondere lijsten bij de Missiewinkel én de Deense versie van het Leger des Heils. Missie – voorpret deel 1 – geslaagd. Op naar voorpret deel 2: lijsten schoonmaken en waar nodig Wabi Sabi-en, meten en foto’s uitzoeken 🙂