Waar waren we gebleven? Ergens in september leek de tijd ons in te halen, hadden de dagen te weinig uren en kwam de klad in de schrijverij. Het leven moest geleefd worden, en niet beschreven.
De hele zomer was ik afwezig op het enige andere sociale platform waar ik normaliter actief ben: Facebook, en dat beviel goed. Steeds minder online zijn, maar vooral veel te vinden aan die andere ‘lijn’ waar alle gekte van de wereld zo makkelijk van me af waait: het strand.
Het geeft me een comfortabel en vredig gevoel dat mijn wereld zowel weidser als ‘kleiner’ wordt; beperkt wordt tot wat mijn eigen ogen zien en mijn eigen oren horen, en tegelijkertijd ook steeds minder beperkingen kent. Tot de mensen-van-vlees-en-bloed die ik óf persoonlijk ken óf die mij inspireren en stimuleren. Of allebei 🙂 In deze wereld heb ik invloed, kan ik een verschil maken. WIL ik een verschil maken.
Ik ben er van overtuigd dat een mens die tevreden is met wat hij heeft, gelukkig leeft, oog en hart heeft voor de kleine wondertjes die zich elke dag weer in zijn eigen omgeving voordoen, en daar anderen soms deelgenoot van maakt, een fijnere bijdrage aan de wereld levert dan degene die dat dit alles niet is. Zo’n mens maakt zich wel zorgen om wat er ‘ver weg’ gebeurt, maar weet dat hij daar slechts invloed op kan uitoefenen door in zijn eigen handelen die zorgen zichtbaar te maken.
En dat proberen we hier, in onze ‘kleine wereld’, elke dag weer te doen. Met vallen en opstaan. De ‘juiste’ keuze maken valt nog niet altijd mee.
Tot inkeer komen, dat is wat we doen.
LikeLiked by 2 people
Mooi! Ja!
LikeLike
Beter gezegd: in onszelf keren, binnen onze eigen invloedssfeer bewegen.
Tot inkeer komen is tegenwoordig blijkbaar vooral iets belastingtechnisch.
LikeLiked by 1 persoon
Beter gezegd ja. En dat belastingtechnische heb ik (niks aan) gemist denk ik… 😉
LikeLike
In je kleine wereld kan je veel wereldser zijn dan iemand die overal naartoe vliegt en de essentie verliest. Prachtig stukje en zo waar.
LikeLiked by 2 people
Dank je Bea! Je snapt de essentie… ❤
LikeLiked by 1 persoon
Weer mooi geschreven. Eenvoudig leven levert veel meer plezier en tevredenheid op.
LikeLiked by 2 people
Jawel hè? En dat weet jij ook – in dat opzicht ben jij een van mijn inspiratiebronnen!
LikeLiked by 1 persoon
Dank je.
LikeLiked by 1 persoon
Helemaal mee eens. Uit tevredenheid kan veel groeien.
LikeLiked by 1 persoon
Jazeker! In ieder geval heel wat meer dan uit ONtevredenheid… 😉
LikeLike
Ik ben vooral bang voor de (laatste) levensfase waarin mijn wereld ongewild of gedwongen kleiner zal worden. Het gevoel om geen binding meer te hebben met het grotere geheel lijkt mij beklemmend.
Voorlopig geniet ik ook met volle teugen van beide werelden.
LikeLiked by 1 persoon
Heel waar, Els. Kan me goed voorstellen, die angst. Het moment dat je geen controle meer hebt over je eigen wereld… door ziekte, of ouderdom en daarmee gepaard gaande verschijnselen. Ja, daar kan ik bij tijd en wijle ook wel bang voor zijn. De binding met het grotere geheel, zoals jij het noemt, neemt voor mij juist toe naarmate ik de wereld-vol-ruis meer achter me laat. Maar dat is natuurlijk wel afhankelijk van de definitie van ‘het grotere geheel’… 😉
LikeLike
Elke dag wandel ik dezelfde toer met de hond. een zeer kleine wereld maar o zo weids.
LikeLiked by 2 people
Ja hè? Heerlijk! (Hier ook)
LikeLike
Heerlijk. Door ziekte blijft mijn wereld wat klein, maar onlangs besefte ik dat deze in mijn eigen tuintje toch weer een stuk groter kon worden. Kwestie van twee stappen zetten en ineens ben je daar. Nu ik jou zo lees besef ik dat ik veel te veel bezig ben met wat ik moet doen, had moeten doen, zou moeten doen, beter kan doen…. Ik kan beter gewoon zijn. Fijn je weer even te lezen.
LikeLiked by 1 persoon
Fijn jou ook hier weer even te lezen Marion! En als je wereld door omstandigheden waar je zelf weinig aan kunt doen/veranderen klein is, zoals ziekte, voelt dat ongetwijfeld anders dan wanneer een kleine wereld een bewuste keus is. Maar als je aanvaardt wat je niet kunt veranderen, en, wat je zegt, gewoon kunt ‘zijn’ in die kleine wereld, wordt die ineens een stuk ruimer… En met alles wat jij ondanks je ziekte doet en kunt heb jij volgens mij een heel fijne wereld voor jezelf geschept – en dat kan lang niet iedereen… 😘
LikeLiked by 1 persoon