Geïnspireerd door Karin van Raam Open ben ik eens in de zoektermen gedoken waarmee lezers zoal op dit blog terecht komen. Normaal kijk ik nooit naar de statistieken. Er gaat een fascinerende wereld voor me open. En omdat het de laatste maand van dit jaar is, grijp ik de gelegenheid meteen maar aan om nostalgisch terug te blikken op oudere schrijfsels 😉

*Succesagenda verloren

Dit leidt zonder twijfel naar Het Blauwe Kistje, het verhaal over mijn ontdekking van twee minuscule kladblaadjes uit een oude mini Succes-agenda van mijn vader, met daarop in zijn regelmatige en in dit geval eveneens minuscule handschrift, het nooit vertelde verhaal van mijn dood geboren broer 😪

*Dialect voor ‘Houd de moed erin’

Dit kan naar heel wat verschillende blogs verwijzen, want wat hebben we (nou ja, IK, vooral) er soms de moed in moeten houden in het hele lange proces van het dromen naar het denken naar het doen van eenvoudiger leven in een 200 jaar geel boerderijtje in het noorden van Jutland. Soms wijzen Zwanen je dan weer even fijntjes op die ene eigenschap die bij mij nogal onderontwikkeld is: geduld 🙄

En dat dialect, tja, da’s weer een heel ander verhaal… 

*Zijn Italianen aardig

Toch wel! Maar ook ‘getikt’! Als ik mijn ouders mag geloven, want die zijn de bron. Uit hun reis-dagboekjes 😬

*Waar kan ik Deense cola vinden

In ieder geval niet op dit blog. Dacht ik. Waarom zou ik over cola schrijven? Toch komt het ter sprake, helemaal aan het eind van mijn gruwelblog over wat Denen (toen, en nu nog steeds)  met trots hun Nationale Gerecht vinden… 😖

*Hoe kom je uit de wegzakkende modder

Beetje rare vraag. Als de modder wegzakt, kom je er vanzelf wel uit, maar zélf wegzakken in de modder… daar hebben wij helaas genoeg ervaring mee hier. Binnenkort laten we een tweede parkeerplaats bij het huis aanleggen, zodat bezoek in deze tijd van het jaar niet met de auto tot de assen in de modder wegzakt.

PS: sinds we hier wonen heeft het helaas nog nooit zodanig gesneeuwd, dat we onze auto hebben moeten uitgraven. Ingesneeuwd zijn we dus nog nooit ☹️

*Boom van de rijkdom

Jaaaa…. Die hadden wij één! Het was er niet zo een die iedereen wel in de tuin wil hebben (zo eentje waar het geld aan groeit), maar eentje die een heel ander soort rijkdom bleek te ontvouwen voor ons. De boodschap van het ‘geldboompje’ (verkeerde woordkeus, vind ik nu) betekende dat het gat in mijn hand zich langzaam maar zeker verkleinde, tot het helemaal verdween 😲

Voor het jaar om is gooi ik er nog een paar curieuze zoektermen mét terugbliklinkjes tegenaan. Overigens stemt het me zeer dankbaar – als ik de commentaren bij sommige oude blogs lees – dat velen van jullie al zo lang met ons meelezen en meeleven. Daar wordt het mij warm om het hart van ♥️