Het licht in mezelf (is ver te zoeken)

Geplaatst op Categorieën Het juttersleven

Op zoek naar een nieuwe manier om deze periode – noem het kerst, of midwinter, of Yule, of de Twaalf Nachten – te beleven op een manier die past bij onze huidige manier van leven, zak ik weg in somber gepeins. Ik mis dingen die er nooit geweest zijn. Mijn kinderen. Een groot, hecht gezin. Mijn broers en zussen. Familietradities.

Ik val terug op oude gewoonten, inclusief het eten van vlees en chips-met-smaak-van-blauwe-kaas. Het bekomt me niet. Veel ben ik inmiddels ontwend. De muziek van de Top2000 brengt nog steeds goede herinneringen, maar ook die moeten tegenwoordig met de rest van de wereld gedeeld worden, waardoor ik meer geklets dan muziek hoor. Maag en darmen raken van streek, misschien nog wel het meest door het gewicht van die steen, die voor mij metafoor is voor alles wat ik mis.

Ergens in augustus ging de zomer stiekem over in de herfst. De temperatuur daalde gestaag, de dagen werden korter en vooral grijzer, en ook de kleuren verdwenen bijna ongemerkt uit de tuin. De laatste paar blaadjes die zich krampachtig vasthielden bovenin de esdoorn vielen even op – en toen waren ze weg, en alle bomen kaal. Miezer, mist en regen regeerden.

We trokken ons terug in ons warme, droge hol. Begin december haalde ik de sneeuwpoppen – voormalige kerstboomversiering – uit hun doosjes en hing ze voor de ramen. Als een uitnodiging: winter, wees welkom! Buiten bleef het somber, grijs, nat en zacht, binnen kwam een sobere kerstsfeer op kousenvoeten binnensluipen. Door de takkenboom-met-lichtsnoer aan de muur en her en der wat extra lampjes.

De inspiratie voor onze midwinterwens was ver te zoeken. Hoezo midwinter? Het was half december en nog steeds herfst. Het midwintergevoel, waar ik in plaats van een kerstgevoel zo op hoopte, bleef uit. Tenzij dat enorme verlangen om me als in beer in winterslaap terug te trekken van alles en iedereen een midwintergevoel is…

Maar dáár zat ik niet op te wachten.

Zesenzestig dagen. Dat is ruim negen weken. Die tijd schijnt er gemiddeld nodig te zijn om een nieuwe gewoonte of nieuw gedrag te creëren. Misschien heb ik er wel negen jáár voor nodig om ‘kerst zoals het was’ van me af te schudden en midwinter of Yule te omarmen en me – letterlijk – neer te leggen bij het beer-in-winterslaap-gevoel. Zodat ik niet langer – op wat voor manier dan ook – een feest vier dat in de kern refereert aan de geboorte van een kind, maar waarlijk stil kan worden om het licht in mezelf geboren te laten worden.

zonsondergang, woelige golven

30 gedachtes over “Het licht in mezelf (is ver te zoeken)”

  1. Een eerlijk, moedig, warm en ontroerend schrijven.

    Je raakt me, ik begrijp je (ook al herken ik niet), ik leef mee (want ik herken).

    Winterse dagen zijn vaak grauw en grijs, dan voelt gemis veel intenser en heimwee ongenadiger aan.

    Maar er is de hoop, op licht, op zon, op witte sneeuw, die zacht en zoet (s)maakt, op prachtige onverwachte grillen van de natuur, op langere dagen. Ik hoop samen met jou mee, en ondertussen ook voor jou een warme KNUS!

    Liked by 2 people

    Beantwoorden

    1. Ah, dank je wel Lieve! Voor de woorden en de KNUS 😉 Ja, ik weet het, dit gaat voorbij, en openstaan voor onverwachte grillen van de natuur is altijd beter dan iets willen afdwingen…

      Like

      Beantwoorden

  2. Mooi geschreven weer.
    Klinkt als verdriet om wat niet was. Hiervoor gebruik ik, sinds ongeveer de jaren ’90, nlp. Het leven is er niet perfect van geworden, maar het helpt – laat ik zeggen, bij mij.
    Ruwweg: je vraagt je af wat dat wat je gemist hebt, voor je betekend zou hebben. Dat is: welke waarde zou het voor mij (gehad) hebben? Daarna vraag je je af, hoe je die gemiste waarde alsnog in je leven vorm zou kunnen geven.
    Hoop dat dit niet al te abstract is.

    Liked by 2 people

    Beantwoorden

    1. Ik heb nog eens nagedacht over wat je hier schreef. Het lijkt me dat je het hebt over een gebrek aan (gevoel van) verbondenheid. Dat is dan dus de gemiste waarde: verbondenheid. En dat is natuurlijk juist waarom ‘iedereen’ kerst wil vieren met familie, zelfs al is het lang niet altijd gezellig. Andere mensen missen het ook.
      Misschien kun je leren om het gevoel van verbondenheid in jezelf op te roepen, ongeacht je gezelschap, of het ontbreken daarvan. ‘Ik voel me liefdevol verbonden met de persoon die ik ben. Het is een warm gevoel.’
      Of je zou kunnen bedenken met wie of wat buiten jezelf je je verbonden voelt: je hond, je man, je huis enz. En op die manier dat gevoel van verbondenheid oproepen.

      Liked by 2 people

      Beantwoorden

      1. Ik denk dat je inderdaad de spijker op z’n kop slaat hier. Dat het ‘een’ verbondenheid is wat ik nog mis hier, op een nieuwe plek met nieuwe mensen, nieuwe taal, nieuwe mores. Ik WIL me met al dat nieuwe verbinden, dat lukt (natuurlijk) niet à la minute, en daarom zoek ik dat in ‘vroeger’… hm! 🤔💡 Dank voor je toevoeging! 🙏

        Liked by 1 persoon

        Beantwoorden

    2. Ha Betje, nee, dit is niet te abstract hoor: heel duidelijk. De vraag is heel simpel eigenlijk… maar het antwoord erop is wel een van de dingen waar ik op dit moment mee bezig ben… (ik ‘worstel’ nog even door 😉 )

      Liked by 2 people

      Beantwoorden

  4. Het licht is ver te zoeken deze dagen, dat heeft zijn invloed op een mens. Deze dagen gaan we dieper nadenken over de zware dingen des levens. Ook ik. Dan berisp ik mezelf en roep ik mijzelf een halt toe. Het is helaas vaak moeilijk luisteren naar jezelf…

    Liked by 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Naar maart… je slaat twee hele maanden over 😱😉 maar er is al een trip gepland. Overigens heb ik geen last van heim-weh in de letterlijke betekenis van het woord hoor: verlangen naar de plek die ooit mijn thuis was. Het is meer zoals Betje opperde: ik zoek verbinding, in welke vorm dan ook 🙂

      Liked by 1 persoon

      Beantwoorden

        1. Ik begrijp je hoor! Nu wordt (en zeker nú, in deze grijze, stille tijd) in de praktijk voelbaar wat ik in theorie al had bedacht bij het maken van deze keuze. En dan merk je dat er verschil zit in iets (be)denken en iets voelen… 😉

          Liked by 1 persoon

          Beantwoorden

  8. Soms heb ik ook een gevoel dat wij allemaal dat ‘kerstgevoel’ willen voelen. Maar gevoel is het laatste, ongeveer, dat je kunt dwingen. Het is er, of het is er niet. Niet elk jaar is hetzelfde. En ik kan me heel goed voorstellen dat je nog wat moet herschikken voordat je ook daar het hele jaar lekker in je vel zit. Ik hoop alleen niet dat er 33 x 2 kerstdagen voor nodig zijn. Dat zou wat al te kort dag worden. Of lang. Het is maar hoe je dat bekijkt, of voelt.
    Ik wens je hele mooie gedachten toe. Met dat vleugje weemoed, maar ook een soort bewustworden van wat het beste voor je is. Veel liefs xx

    Liked by 1 persoon

    Beantwoorden

  11. Overhead the albatross
    Hangs motionless upon the air
    And deep beneath the rolling waves
    In labyrinths of coral caves
    An echo of a distant time
    Comes willowing across the sand
    And everything is green and submarine
    And no one called us to the land
    And no one knows the where’s or why’s
    Something stirs and something tries
    Starts to climb toward the light
    Strangers passing in the street
    By chance two separate glances meet
    And I am you and what I see is me
    And do I take you by the hand
    And lead you through the land
    And help me understand
    The best I can
    And no one called us to the land
    And no one crosses there alive
    No one speaks and no one tries
    No one flies around the sun
    Almost everyday you fall
    Upon my waking eyes
    Inviting and inciting me
    To rise
    And through the window in the wall
    Come streaming in on sunlight wings
    A million bright ambassadors of morning
    And no one sings me lullabys
    And no one makes me close my eyes
    So I throw the windows wide
    And call to you across the sky

    Pink Floyd

    Liked by 2 people

    Beantwoorden

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Google photo

Je reageert onder je Google account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.