Heb ik dit seizoen toch nog helemaal niet geschreven over de moestuin… Dat ga ik nu goedmaken 🙂 En om maar met de deur in huis te vallen: niet alles lukt, en dat is fijn. Daar leren we immers het meest van.
Kwamen we vorig jaar om in de pruimen, dit jaar was het met een kilootje wel bekeken. Door de vorstloze winter bloesemde de boom (en ook de beide kersenbomen) te vroeg. Er waren nog geen bijen voor de bestuiving. De weersomstandigheden hebben we natuurlijk geen invloed op, maar we weten nu dat het niet aan onze bomen of een beestje ligt. Alle pruimen en een enkele kers zijn dus al op; we hebben de paar die er hingen direct uit de boom opgegeten. Scheelt een hoop werk…
Het overige fruit hoeven we eigenlijk weinig aan te doen. Vorig jaar flink gesnoeid, met name alle struiken die hier al lang vóór ons stonden, zoals de rode bes, kruisbes en zwarte bes. Vooral die laatste deed het deze zomer erg goed, en nu weet ik weer waarom ik vroeger cassis zo lekker vond. En nóg een ontdekking c.q. een gelukt experiment: enkele gesnoeide takjes heb ik vorig najaar in de grond geprikt en dat zijn mooie nieuwe zwartebessenstruikjes geworden! Jeej! Voor herhaling vatbaar dus 🙂
We plantten hier zelf blauwe bessen en frambozen. De eerste doet het niet goed (mogelijk vanwege te weinig zon onder de kersenboom – dus die gaan we verplaatsen), de tweede wel. We hebben een grote vroege struik, en twee late. Ook de ‘hondenafrastering’ van duindoornstruiken doet het goed; er vóór – op het gras – is Odins speelterrein, er achter – de moestuin – is ons speelterrein 😉
Dit jaar hadden we voor het eerst ook aardbeien, van twee stekjes die we vorige winter uit de tuin bij Mirjam in Zweden meenamen. Hun eerste zomer hier zorgden ze vooral voor goede wortels en nieuwe plantjes, dit jaar hadden we een heus bed, met veel grote, overheerlijke vruchten. Al deze plantjes hebben inmiddels ook weer volop ‘uitschieters’, dus gezien het succes wat zonder veel moeite is bereikt, heb ik vijf nieuwe ‘vlekken’ met aardbeien gemaakt.
Tenslotte de bramenstekjes uit het natuurgebiedje achter onze vorige woonwijk. Die zetten we hier twee jaar geleden tegen het geraamte van een partytent aan, en dit jaar is het feest. Het gehele geraamte is inmiddels bekleed, en voorziet ons in ruime mate van bramen. Het fijne is dat we overal goed bij kunnen, omdat we de takken geleid hebben. En die paar op het ‘dak’, waar we net niet bij kunnen, zijn voor de vogels 😉
Van al dit fruit hebben we de afgelopen maanden dagelijks ‘vers van de struik’ geplukt, en de rest gemixt in grote potten ingevroren, zodat we daar dagelijks voor de ochtendpap en het toetje ’s avonds een graai in kunnen doen.
Vanwege die zachte winter – het was eigenlijk een half jaar herfst – durfden we de eerste aardappels in februari al in de grond te stoppen, en de laatste half april. We hebben er zoveel, dat ik een eerste inmaakpoging heb gedaan, maar die mislukte. De deksels gingen bol staan; de aardappels gingen gisten. We eten niet dagelijks aardappels, omdat we beiden gevoelig zijn voor nachtschades. Ik moet dus nog een andere manier bedenken om de aardappels te bewaren. Wellicht soep van wecken?
Waar we verder eigenlijk ook geen omkijken naar hebben en van oogsten wanneer we het nodig hebben voor een maaltijd: rabarber (als eerste in het jaar), knoflook en ui, knol- en bladbiet, wortelen (zomer en winter-), rucola, aardperen, tuin- en sperziebonen, Nieuw-Zeelandse spinazie (! echt een aanrader!), pompoenen en courgettes, kruiden en thee. De eerste bossen munt, tijm, rozemarijn, oregano, platte- en krulpeterselie, lavas en salie zijn al gedroogd en gemixt tot onze eigen, unieke ‘herbes de Kobberø’ 🙂
Voor het eerst oogsten we dit jaar ook zaden van van alles en nog wat – voor zover die zaden zichzelf al niet uitgezaaid hebben…
Wat er niet lukte?
Daarover een volgend blog!
Wat was het heerlijk om samen met de wind doorheen jouw gulle tuin te dansen !
Het klinkt daar lekker én gezond.
LikeGeliked door 2 people
Fijn om te horen omabaard 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Een tuin vol heerlijkheden, ook zo ordelijk en net. Knap gedaan hoor.
Heerlijk om de wind daar te zien blazen. Op die manier zijn we er écht een beetje bij.
LikeGeliked door 2 people
Dat laatste was de bedoeling, dus: fijn om te horen dat ik daarin geslaagd ben. Ik houd niet van vloggen, maar wil toch eens wat vaker een filmpje maken 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi!!!! En ik vind de windgong prachtig😊
LikeGeliked door 2 people
Dank je wel Ingrid, mede namens manlief 🙂 Er gaan er nog meer komen, gemaakt van strandvindsels 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Er is al veel gelukt, dan is wat niet lukte eigenlijk maar bijzaak en leergeld tegelijk.
Leuk dat filmpje, al zou ik liever bij jullie op bezoek zijn als het wat minder hard waait. 🙂
LikeGeliked door 2 people
Dat zijn schaarse momenten – de momenten waarop het niet waait! Die koesteren we dus ook. De wind is soms wel vermoeiend, maar verder went het 🙂 En inderdaad: wat niet zo lukte is bijzaak (en in dit geval ‘lukte’ het voor ons niet, maar hadden dieren er profijt van en daar is eigenlijk niks mis mee 😉)
LikeLike
Wat een cliff-hanger… 😉
Verder genoot ik in gedachten mee van al het verse fruit en ga ik toch eens op zoek naar Nieuw Zeelandse spinazie. Daar hoor ik het Moesmeisje (Instagram) ook altijd lovend over.
LikeGeliked door 2 people
Hoe groot is je balkon? 😬 Nee, als je tijdig de eindjes topt en lekker opeet (als salade of als gewokte spinazie) is de struik wel in de perken te houden. Maar reken op zeker één vierkante meter spinazie per zaadje… (en eenmaal in je tuin c.q. balkonbak kom je er niet meer van af. Maar van dat soort groenten houd ik juist. Hoe makkelijk wil je het hebben?)
LikeLike
Dat wordt dan een of twee potten met elk één zaadje. Het woekertalent heb ik inderdaad al gezien, maar ik ben dol op spinazie.
LikeGeliked door 1 persoon
Nou, ik zeg: planten die zaadjes!
LikeGeliked door 1 persoon
Wauw wat een mooie oogst hebben jullie uit eigen tuin. Ik word er bijna jaloers op. Heb al moeite om een normale kamerplant in leven te houden…. Hoewel mijn stekjes het op dit moment echt heel goed doen, heeft vriendlief het mij verboden om verder te pionieren met groenten en fruit. Misschien moet ik de dames op stal eens lief aankijken. Of we daar geen hoekje kunnen maken… Het is toch zo leuk om vers uit eigen tuin te kunnen “plukken”?!
LikeGeliked door 2 people
Dat is het zeker Deborah! De dames op stal zullen het met je eens zijn – als zij er ook af en toe wat van krijgen 😉 wij delen onze oogst ook met ‘de beesten’, maar daarover de volgende keer meer 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk zo’n filmpje! Onze moestuin wil ook nog niet echt lukken maar dat komt omdat we er te weinig zijn. Afijn, over een jaartje komt er hopelijk iets meer rust in ons leven en hebben we hopelijk wat meer tijd voor o.a. een goede moestuin.
LikeGeliked door 2 people
Ach ja… en wat is ‘lukken’? Maar inderdaad: als je er niet continu bent is het wel lastig eventueel op tijd in te grijpen. Ik hoop voor jullie dat die rust echt gaat brengen wat je er van hoopt! Ondermeer een fijne moestuin 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ook ik ervaar de huidige winters als een verlengde herfst.
Het zaai en pootgebeuren wordt daardoor toch wel anders dan wat we gewend zijn.
Natuurvriendelijke groet,
LikeGeliked door 2 people
Dat klopt Rob. Niet meer werken volgens de kalender dus, maar aan de hand van het weer… 😉
LikeLike
wat hebben jullie al veel fruit en groente gezaaid en geoogst en ook al manieren voor bewaren gevonden, inspirerend. ook zo leuk om jullie huis en hof op film te zien, of ik er zelf ben, genieten!
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk om te horen Anne! Ja, we experimenteren volop – en hebben daar ook gewoon lekker alle tijd voor! 🙂
LikeLike
Wat zijn jullie ijverig geweest met de moestuin! Fijn dat het meeste werk werd beloond. Super ook dat filmpje😀Bedankt voor je trouw reageren onder mijn blog. Ik wens je beterschap met je schouder. Lieve groeten van Anne
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Anne! Ach ja, zo ‘sukkelen’ we samen verder hè, jij met je voeten, ik met de handen (met mogelijke oorzaak in de schouders ja) 😉
LikeLike