Tweeëntwintig dagen plantaardig voedsel eten. Ik heb een hekel aan uitdagingen (challenges), maar dankzij mede-emigrante-in-Denemarken en mede-harpiste Elke ben ik voor deze gezwicht. Maar hoezo dan, hoor ik je vragen: jullie eten toch al veganistisch? Wat is de uitdaging dan nog? Nou…
Op mijn verjaardag at ik een boterham (wat is dát een on-veganistisch woord: boter-ham…), een sneetje zelf gebakken boekweit/haver/rogge/spelt brood met de laatste korrels hagelslag. Omdat het er toen al naar uitzag dat we dat najaar niet naar NL zouden komen, en ik dus mijn jaarlijkse rantsoen (1 doosje) niet zelf kon kopen, maakte ik een quasi-dramatische post op Facebook.
Dat had ik beter niet kunnen doen… Binnen enkele dagen ontving ik het ene na het andere ‘noodpakket’. Ontzettend lief, en mocht het alibi corona een bezoek aan NL de komende jaren blijven dwarsbomen, dan is dat hagelslagsgewijs geen ramp.
Maar: ‘mijn’ hagelslag is niet vegan. Wel eco, en Fairtrade, maar er zit boter in. En in sommige merken is het glansmiddel gemaakt van schellak (E904) en dit is afscheiding van vrouwelijke, een halve centimeter grote luizen. Een soms eindigen er hele luizen in de lak. Bbbrrr. Hoe dat gaat lees je HIER.
En: mijn hagelslag blijft alleen op het sneetje liggen met plakmiddel. Ik heb enige tijd vegansmør geprobeerd, maar dat vind ik echt raar smaken, dus ik ben weer terug bij roomboter. Maar geen kaas eten en wél boter vind ik inconsequent, dus boter is toch echt een product wat ik in (en uit) principe niet meer wil eten.
Toen ik laatst ziek was (vooral mijn maag deed erg vervelend) heb ik qua eten heel erg naar die maag geluisterd. Wat valt daar nu goed? En zo at ik (ondermeer) Emmentaler gatenkaas op mijn rijstwafels en skyr, een soort yoghurt. Dingen die ik normaal niet meer eet, maar die nu – weliswaar samen met rauwe geraspte aardappels – mijn maagzuur uiteindelijk tot rust brachten.
Honing is een ander product dat ik nog dagelijks gebruik en dat formeel niet thuishoort in een veganistische keuken. Immers: veganisme is een manier van leven die probeert, zo ver dat het mogelijk en praktisch is, alle vormen van uitbuiting van en wreedheid tegen dieren voor voeding, kleding of enige ander doel, te voorkomen. Om honing te produceren, wordt de honingbij geëxploiteerd. De honing waar zij hard voor werken, maken ze immers voor zichzelf, maar wordt van hen afgenomen. Vaak krijgen deze bijen in ruil suikerwater, wat minder voedingsstoffen bevat. En wat U niet wil dat U geschiedt…
Over al mijn wollen kleding en leren schoenen hebben we het nu nog maar even niet – dat valt voorlopig nog even buiten deze challenge, die immers alleen om plantaardig eten gaat.
Dus: er ligt best nog een uitdaging her en der, hoewel 100% vegan voor mij nooit een wet van Meden en Perzen mag worden. Daar gaat het bij deze challenge gelukkig ook niet om. Het is vooral voor beginnende veganisten, misschien zelfs beginnende vegetariërs, een leuke manier om de mogelijkheden van plantaardig eten te ontdekken. In het land waar flæskesteg (varkensvlees) het nationale gerecht is valt wat dit betreft nog heel veel missiewerk te doen.
Leuk is het op deze eerste dag mee te kijken in de keuken en de voorraadkasten van campagneleider Mia. Haar basisvoorraad is zo ongeveer de onze.
Dit is een kijkje in onze kast. We hebben zoveel mogelijk biologische producten.
Gedroogde peulvruchten (linzen, kikkererwten, bonen)
Noten (rauwe walnoten, hazelnoten, amandelen, paranoten)
Granen, zaden en pitten:
Havermout
Knäckebröd
Bruine rijst
Volkoren pasta
Volkoren couscous
Boekweit (de ‘nootjes’ en de vlokken)
Gistvlokken
Lijnzaad
Sesamzaad
Hennepzaad
Pompoenpitten
Zonnebloempitten
Roggemeel, boekweitmeel, havermeel, speltmeel (voor zowel brood als pannenkoeken)
Kruiden en diversen:
Groentebouillon poeder
Geroosterde uitjes
Gedroogde vruchten als rozijnen, pruimen, abrikozen, dadels, vijgen
Olijven in pot
Witte peper en Guérande zout in de vorm van SOLE – we gebruiken geen ‘gewoon’ keukenzout
Citroen- of limoensap
Kokosmelk
Ahornsiroop en honing
Verse gist
Gedroogde kruidenmix uit eigen tuin (met daarin onder meer rozemarijn, tijm, oregano, peterselie, lavas, koriander, salie)
De zes K’s in de vorm van poeder: kurkuma, koriander, komijn, kruidnagel, kardemom, kaneel
Andere poeders: anijs, gember, nootmuskaat
Mixen als garam masala, ras-al-hanout, gyros- en tajinekruiden en kerrie
Broodbeleg:
Hagelslag 🙂
Tahin en soms pindakaas
Zelfgemaakte rozenbottelsmør
Zelfgemaakte pesto (van onder meer Nieuw-Zeelandse spinazie uit de tuin)
Hummus – gaan we deze week voor het eerst ook zelf maken!
Zelfgemaakte tapenade van (zwarte) olijven met kruiden en knoflook uit de tuin
Af en toe een kant-en-klaar-potje vegan smeer, maar hier willen we van af.
Vloeibaar:
Olijfolie
Havermelk en amandelmelk
Appelciderazijn
Zelfgemaakt vlierbessen-, appel- en rozenbottelsap
Over verse producten als groenten en fruit een volgende keer.
Met alle respect voor vegetariërs en veganisten!
Ik neig naar het Bourgondische, dus weet je al gauw mijn eetgewoontes te categoriseren, beste Anuscka.
Een aardige vriendin is veganiste, een zwager vegetariër, dus ben ik ietwat bekend met het ‘afwijkend’ omnivoorgedrag van menig Westerling. Is het afwijkend? Selectief omgaan met het voedsel dat we nuttigen is raadzaam. De één gaat hierin verder dan de ander en ontwikkelt zich tot herbivoor. Het met rust laten van dieren, het niet doden van dieren of welk leven dan ook is een van mijn -niet diepgewortelde- principes. Was het diepgeworteld, dan had ik me tot een vegetariër ontwikkeld.
Ik wil graag vermelden dat een maal bij die vriendin/veganiste mij meermaals erg goed is bekomen in het nabije verleden. Zij maakt een stilleven van het opgediende eten, zich bewust realiserend wat ze tot zich neemt. Het aardige van haar is dat ze me zo af en toe niet alleen uitnodigt mee te eten, maar ook uitnodigt tot bewustwording van het maal dat ze heeft opgediend.
In tegenstelling tot wat er bij mij nogal eens gebeurt tijdens het eten, het automatisch nuttigen, word ik mij dan weer bewust van de waarde van het voedsel. Iets wat in onze jachtige consumptiemaatschappij er nogal eens bij inschiet. Bedroevend ook wat er weggesmeten wordt in bijvoorbeeld de horeca!
Een simpel bordje eten; men staat er vaak niet bij stil!
Je laat wederom een mooie kant van jezelf zien, Anuscka!
Een goed stuk vlees gaat er bij mij wel in, maar van de manier waarop het ‘gefabriekt’ wordt gaat er bij mij dan wel weer NIET in. Struisvogel-ik! 😦
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooi verhaal over je vriendin de veganiste! Je neemt hiermee al wel een beetje een voorschot op een latere blog, waarin ik dit aspect zeker ook onder de aandacht wil brengen. Eten met aandacht! Niet automatisch hap-kauw-slik-weg… dus: alvast fijn om te lezen dat jij zo iemand in jouw omgeving hebt, Hans 🙂 Dat biedt hoop voor de struisvogel-jij 😉
LikeLike
Wat een eer, Anuscka, en erg leuk dat je de handschoen oppakt!
Ik moet eerlijk bekennen dat ik de uitdaging ook meer zie als een zacht duwtje in de rug om nog net iets meer veganistisch te koken en geïnspireerd te worden met nieuwe gerechten en ideeën. Dus helemaal veganist worden, dat gaat geloof ik niet gebeuren. Daarvoor ben ik (ook) iets te veel Bourgondiër 😉
Daarnaast heb ik vanuit de Ayurveda en van mijn natuurarts adviezen gekregen die niet helemaal veganistisch zijn, zoals het gebruiken van ghee (geklaarde boter) bij brood.
Een goed begin voor mij is te proberen de Deense (zéér traditionele) kerstgerechten veganistisch te gaan maken, achteraan te beginnen bij æbleskiver en risalamande (dessert), en dan langzaam naar voren werken met een alternatief voor flæskesteg (van mij mag de rode kool best de hoofdrol krijgen) en andere hoofdgerechten, naar rugbrød met soya-garnalen (ofzoiets)…
De uitdaging zit hem er dan dus niet in alles veganistisch te doen, maar het arsenaal aan gerechten uit te breiden, en zo mogelijk anderen daarmee te infecteren. Best goed gelukt al!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een heerlijke uitdaging ga je aan, Elke, door het inderdaad zeer traditionele Deense kerstmenu te ‘veganiseren’! Een leuk begin 🙂 En nee: voor mij hoeft het dus ook niet ‘alles veganistisch’ – zeker als er gegronde redenen zoals bij jou zijn om daar van af te wijken. De Deense uitdaging, zoals we die allebei aan zijn gegaan, en zoals ik dat hier ook een beetje wil uitdragen, is vooral bewustwording dat er zoveel anders en lekkers is dan (varkens)vlees…
Wij zijn goed bezig, vind ik 😊
LikeLike
Ik eet koolhydraatarm en heb een tijdje crackers gemaakt van allerlei zaden en pitten die je noemt maar kreeg daar elke keer maagpijn en vooral maagzuur van.
LikeLike
He, wat jammer! Het maakt wel duidelijk, dat elk lichaam anders reageert op (het zelfde) voedsel. Ik krijg vooral maagzuur van zoete dingen en gepureerde soep. Of van een virus… 😉
LikeLike
Die voorraadkast ziet er goed uit maar ik ben meer als Hans (die hier ook reageerde). Af en toe een vegetarisch dagje dat lukt wel . Vegan … dat is een paar stappen té ver van mijn bed. Ik heb heus wel enige ervaring met veganisten. Ik was heel veel jaren betrokken bij grote kunst-manifestaties met artiesten uit veel verschillende landen. Vaak twee weken met ca 120 mensen. De keuken wist dan dat er 100 mensen alles eten, 17 mensen zijn vegetariër en 3 zijn vegan. Deze laatste soort (sorry dat ik het woord ‘soort’ gebruik) was driemaal daags ‘a pain in the ass’. Over werkelijk alles werd gediscussieerd … over al dan niet gebruik van boter of eigeel … zucht (en grrr). Ik moest erg mijn best doen om hun keuze te respecteren en als mediator tussen hen en de keuken op te treden. Ik begrijp volkomen dat ze dat THUIS doen. Als je ruim twee weken met een groep optrekt dan moet je iets of wat flexibeler kunnen zijn. Vind ik.
Zij zouden een voorbeeld kunnen nemen aan hele goede vrienden van me. Zij zijn Joods, ze eten en drinken koosjer – ook hun keuken is daar op ingericht. Heerlijk trouwens om bij hen te eten. Als zij bij ons komen eten, eten ze wat de pot schaft – uiteraard zal ik mijn best doen om het hen naar de zin te maken maar koosjer is het zeker niet. Dat is voor hen nooit een probleem.
LikeLike
Dank voor je uitgebreide reactie Koen. Haha, hardcore veganisten die een pain in the ass zijn voor de hardcore vleeseters… ik hóór de discussies en frustraties. Maar een principiële levenswijze zomaar even tijdelijk aan de kant zetten tijdens een manifestatie waar je in de minderheid bent? Veganisme is over het algemeen geen kwestie van ‘iets niet lusten’, of ‘iets niet lekker vinden’.
Net zo verbaasd ben ik dan ook over jullie Joodse vrienden. Vanwege je geloof bepaalde zaken niet mogen/willen eten is voor mij van een heel andere orde dan veganisme. Maar ja: ook in het geloven (geloof belijden) zijn er extremisten en mensen die de regels heel flexibel interpreteren, en dat geldt in dit geval in ieder geval voor eten. Flexibele veganisten bestaan niet – daar zul je (alsnog) mee moeten leren leven Koen 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Je headerfoto is prachtig en eetlust opwekkend.
LikeLike
Niet van mezelf! (Ben ik dus vergeten ergens bij te zetten. Komt van Pixabay) Ik zal proberen de volgende keer de tekst ook wat ‘smakelijker’ te maken… 😉
LikeLike
De tekst was ook heel goed verteerbaar, maar mijn oog werd getrokken door de foto (en ja, op pixabay staan mooie foto’s).
LikeGeliked door 1 persoon
In jouw basisvoorraad zitten heel wat smaken waar ik verzot op ben.
Lekkere pure smaken daar hou ik van!
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk om te horen Els! We gebruiken inmiddels al lang geen pakjes, zakjes, blikjes en ander bewerkt spul meer, maar inderdaad allemaal zo puur mogelijk!
LikeLike
Hoi hoi. Het leven zit vol uitdagingen en veganist (willen) zijn is er daar zeker een van. Zoals hierboven al iemand schrijft, houden wij ook van een stukje vlees op zijn tijd.. Het is vooral de wijze waarop met dieren wordt omgegaan die mij ernstig tegenstaat. Daarom zijn we al enkele jaren geleden aanzienlijk minder vlees en vis gaan eten en we noemen onszelf al voorzichtig ‘flexitariers’. Nagoeg al t vlees dat we eten: rund-, kippen,- en wild vlees is biologisch of tenminste van vrije dieren en door een lokale slager ‘verwerkt’. We eten min. 2x per week vegetarisch (zonder vleesvervangers). Ik heb enkele heerlijke recepten, maar zou nog veel bij kunnen en willen leren!
We doen nog niet genoeg, maar met kleine stapjes komen we ook vooruit. Wellicht nog een stap erbij als onze moestuin straks (letterlijk) vruchten (en groenten) begint af te werpen☺️
Wel knap van je dat je deze uitdaging aan gaat. Mogelijk is een noten pesto ook eens lekker om te maken!? Succes ermee!🍀
LikeGeliked door 1 persoon
Een notenpesto! Check! Staat op het lijstje, dank voor de tip! En ook wij vinden dat we nog lang niet genoeg doen, maar wat je zegt: elk klein stapje is er één, en het hoeft (en kán) ook niet allemaal ineens tegelijk. Ik vind het al hartstikke goed dat jullie ‘vrije’ dieren eten in plaats van plofkippen enzovoort… Dus: goed bezig hoor, Monique!
LikeLike