Liever vuur dan een stalen plaat aan de muur

Het is stil in huis. Jacob loopt met zijn ziel onder de arm. Geen knetterend kachelvuurtje, geen borrelende waterketel. Om de zoveel tijd werpt Jacob een blik op de kachel – maar daar is alles donker, koud en stil. Er hoeft geen hout gehakt te worden, er hoeft geen vuur gevoed te worden. Er is ineens tijd voor… het verschuiven van wat meubels bijvoorbeeld, in de kamer!

Vandaag experimenteren we met onze infraroodpanelen. Het is een vervolg op onze el-fri maandag; een dag waarop we juist voor eten, drinken, warmte en zelfs ook wat licht ’s avonds volledig afhankelijk zijn van ons kacheltje. Sinds de eerste dag zonder elektra zijn we is Jacob dagelijks gaan bijhouden hoeveel ons el-verbruik is. We hebben geen slimme meter, dus we moeten zelf slim zijn. Jacob probeert uit zijn Excelletje uiteindelijk te destilleren hoeveel kWh aan elektriciteit we verbruiken voor warmte, en hoe zich dat verhoudt tot het aantal kilo’s hout dat we verstoken om warm te blijven.

Het is hier al ruim twee weken bijtend koud. De fjord is langzaam aan het dichtvriezen. Temperaturen van enkele graden onder nul met een harde noordoosten wind geven een gemiddelde gevoelstemperatuur van zo’n -12. De sneeuw is hier al lang verdampt, en er gaat voorlopig ook niks meer vallen. Het is lang geleden dat het – ook hier – zo koud is geweest. Een mooi moment dus om onze grenzen weer eens te verkennen en te verleggen 😉
’s Nachts is er in het Gele Huis geen enkele kachel aan. De temperatuur in onze slaapkamer schommelt rond de 10 graden. ’s Nachts met de ramen open wordt het misschien nog wel lager, maar dan kijk ik er nooit naar. In de woonkamer koelt het nu ’s nachts af naar 13 graden. ’s Morgens om 7 uur steekt Jacob als eerste de houtkachel aan, en om het snel behaaglijk te hebben in onze leefruimte, verwarmen we dan een paar uur met de IR-panelen bij. Rond half elf is het 20 graden, een temperatuur waarbij wij ons lekker voelen, en gaan de panelen uit. Op zo’n dag gebruiken we gemiddeld 14 kilo ‘hout’ en 12 kWh elektriciteit, inclusief het gebruik van diverse apparaten zoals de inductie kookplaat.
Op een el-fri dag stoken we dus alleen de houtkachel, en dan duurt het met de huidige weersomstandigheden tot rond één uur eer het een behaaglijke 20 graden is. Op zo’n dag gebruiken we iets meer hout: 16 kilo, en slechts 4 kWh voor apparaten als koelkast en vriezer, die aan blijven.
Vandaag dus andersom: alleen maar elektriciteit. Onze vijf panelen zorgen samen voor 3,1 kWh warmtevermogen, ons mini-Morsø-kacheltje heeft een capaciteit van 3 tot 5 kWh, afhankelijk van hoe we stoken. Het was even afzien vanmorgen. Nu hadden we ook nog maar drie van de vijf panelen geïnstalleerd.
De temperatuur kroop als een slak in winterslaap omhoog. Dicht bij een paneel zittend, en met voldoende laagjes wol aan, vóelde het best wel aangenaam, maar 1 paneel van 700 Watt geeft nu eenmaal een heel ander gevoel dan een 3000 Watt, rondom warmte verspreidend vuurtje. Rond lunchtijd was het 19 graden, maar voelden we ons allebei niet echt behaaglijk. Het zit natuurlijk gewoon tussen de oren: we hebben liever vuur dan een stalen plaat aan de muur.
Tijd voor actie dus, om het warmer te krijgen. De twee nog missende panelen erbij gehaald, en daarvoor was enig schuiven met meubilair noodzakelijk. En daar kregen we het ook warm van 🙂 Nu hebben we een evenwichtige verdeling van de IR-warmte, maar boft vooral de hond: zijn mandje staat nu onder zo’n paneel, in plaats van erg-ver-van-de-enige-kachel.

Die evenwichtig verspreide warmte vond ik uiteindelijk, aan het einde van de dag, best wel aangenaam. Ook mijn voeten bleven warm, waar ik méér moeite voor moet doen met alleen de houtkachel aan. Díe warmte gaat – ondanks het kachelventilatortje – toch sneller richting plafond. Al met al was ik dus best wel tevreden over dit experiment. Wanneer het moment komt dat we geen hout meer mogen stoken, kunnen we warm blijven met deze panelen. Tegen die tijd is het wellicht wel handig ze ook ’s nachts deels aan te laten, zodat het opwarmen niet zoveel tijd kost. En vanwege de kosten (zie hieronder) blijven we voorlopig lekker zoveel mogelijk hout sprokkelen, zodat we een el-spaarpotje ‘voor later’ hebben…
Want – voor de statistiek: vandaag gebruikten we 0 kilo hout, maar steeg ons el-gebruik tot een recordhoogte van 53 kWh. Zetten we ons experiment nu om in kosten, dan ziet dat er zo uit:

*het is op dit moment zó droog (door de vorst, geen neerslag, harde wind, veel stoken) dat we extra vocht in ons huis brengen. Wel zo fijn voor mijn harp, en voor onszelf 🙂

*houthakken hoeft al even niet meer, het gratis snoeihout van vorig jaar is op. We stoken op dit moment op Pinikay (zie bijvoorbeeld deze site daarover).