82 concepten, flarden, ideeën, niet-af- of nog-te-plaatsen-schrijfsels zitten er nu netjes in 1 mapje ondergebracht. Zou ik alleen deze gedachtenspinsels en beginsels-van-blogjes vanaf nu gaan uitwerken tot zinnige teksten, dan ben ik de rest van het jaar twee keer per week zoet. ‘Geen inspiratie’ is dan zeker geen excuus meer om niet regelmatig(er) te publiceren.
Maar nee: ook dit mapje gaat nog een keer onder het vergrootglas met het doel veel nu maar eens weg te gooien want:
*niet actueel meer
*geen idee meer waar ik naartoe wilde schrijven
Dat geldt bijvoorbeeld voor de volgende stukjes.
Zonder titel
Het is nog donker als ik wakker wordt – maar dat zegt niet zoveel. Afhankelijk van het weer kan het hier op dit moment soms om half negen nog duister zijn. En vanwege de lange, lichte zomernachten heb ik bovendien de slaapkamergordijnen voorzien van een verduisterende voering. Daarnaast ben ik een langslaper. Of, anders gezegd: ik heb veel slaap nodig.
Als ik de gordijnen open schuif, zie ik de zon al klaar staan aan de horizon. De hemel is knalblauw
– aangemaakt op 13 december 2015. Ik zou het kunnen bewaren voor december 2021, want dit kan nog alle kanten op, maar… nee.
Kouwe voeten
Soms doe ik aan onderzoeken mee. Online enquêtes van Intomart in twee delen. Eerst krijg je een korte vragenlijst toegestuurd (‘Hoe vaak komt u in de binnenstad om te shoppen?’ – Vrijwel nooit. ‘Waar koopt u dan iets: a. In een kledingwinkel b. Bij een drogist c. Bij een boekhandel d. In een andere winkel’ – D dan maar. ‘U voldoet niet aan ons profiel, u kunt deze enquête nu afsluiten’) en als ik wel tot het selecte gezelschap behoor krijg ik voor de moeite een bon ter waarde van 5 euro en mag ik door naar de volgende ronde.
– aangemaakt op 16 december 2015 (hee, drie dagen later). In december 2015 had ik blijkbaar wel de smaak te pakken, want ik publiceerde die maand maar liefst 22 blogs, een ongekend record. Geen wonder dat er wat ideetjes afvielen… De recordreeks begint met een MEEVALLER
Stoppen met roken
En dan liggen op een namiddag zomaar ineens de eerste twee doosjes pillen in de brievenbus. Zonder vooraankondiging. Bijna als verjaardagscadeautje voor Jaap. ‘Gefeliciteerd. Dit is de eerste dag van uw 57e levensjaar. Uw leven zal hierna nooit meer hetzelfde zijn’. Dat laatste hopen we natuurlijk. Jaap stopt met roken – en in zijn kielzog ik (dus) ook.
– aangemaakt op 25 mei 2015. Aan stoppen met roken heb ik geloof ik nooit een heel blog gewijd, het komt zo nu en dan tussen de regels door aan de orde. Net als de KOUWE VOETEN, zie ik nu!
Vooruit, we doen er nog eentje dan:
In de genen
Ik heb het niet van een vreemde. Jaap ook niet. Emigreren. Uit je comfortabele, bekende leventje stappen. Je grenzen willen verleggen. Zoeken naar nieuwe mogelijkheden. Onze beide vaders hadden op jeugdige leeftijd de sprong graag willen wagen, in navolging van hun broers. Jaaps vader had de pijlen op Amerika gericht, de mijne zag toekomst in Zuid-Afrika.
Om heel verschillende redenen ging het voor hen niet door – tot opluchting van onze beide moeders, van wie wij de emigreergenen beslist niet hebben. Jaaps vader had een nieuw vak moeten kiezen of zich de belastingwetten van de Verenigde Staten eigen moeten maken, mijn vader werd gedwarsboomd door zijn medische voorgeschiedenis.
Onze vaders bleven in Nederland. Wij werden er geboren, en ontmoetten elkaar.
– aangemaakt 12 september 2014. De dag dat mijn vader 91 zou zijn geworden als hij niet al op zijn 80e was overleden. Een week later haalt een blog met de titel THUIS publicatie wél. En net als het vorige blog met deze titel, gaat ook dit verhaal níet over de plek waar wij nu thuis zijn…
Fijn om lezen en even terug te duikelen in je vorige logjes, waarvan ik toen het bestaan nog niet wist. Meen nog, ik kende het woord ‘blog, zelfs niet.
Elke keer opnieuw vind ik het aangrijpend hoe jullie vanuit een luxebestaan kozen voor eenvoud, voor wat er echt toe doet, voor natuur, eigenlijk voor een objectief moeilijker situatie.
En hoe jullie hierin aardden.
Zelf doe ik het nooit, blogs schrijven en niet posten. Ik schrijf en publiceer. Het is misschien te vaak een momentopname.
LikeGeliked door 2 people
Juist dat soort spontane momentopnames vind ik dan weer knap – daar ben ik gewoon niet goed in. Daarom doe ik ook nooit mee aan ‘challenges’, zoals ik laatst ook bij Matroos Beek bekende. Ik ben meer een schrijver, journalist dan een blogger, denk ik…
Leuk dat je even (mee) hebt teruggebladerd! Ik vond het zelf ook wel weer leuk deze oude blogs te herlezen.
Een objectief moeilijker situatie, dat zeg je mooi – en juist. Toch voelen we ons nu beter, rijker, rustiger, gezegender. Dat is: als we onze ogen even sluiten voor wat er allemaal gaande is in de wereld nu… Maar in de huidige omstandigheden zijn we juist dankbaarder dat we die hier doormaken dan in de NL’se stad. En het is goed om daar, door jouw reactie, weer even stil bij te staan en ons te beseffen hoe fijn we het hebben…
LikeGeliked door 2 people
Prachtig!
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zijn nogal wat concepten. Fijn om even in je hoofd te kijken.
LikeGeliked door 2 people
Haha, ja, erg hè. Het toont wel heel erg ‘the story of my life’: ik maak veel niet af… slik! Maar ik ben mijn leven aan het beteren!
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk om wat oude blogjes te lezen. Over hoe jullie ertoe kwamen om voor het Gele Huis te kiezen. Toen las ik nog niet bij jou. Wat heb je een hoop concepten bewaard! Mijn ervaring is dat het op een gegeven moment gedateerd is. Als ik over hetzelfde onderwerp weer wil schrijven dan begin ik opnieuw, zodat het weer vers en spontaan is. Maar ieder zit anders in elkaar! 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vermoed dat de meeste concepten inderdaad in de prullenbak zullen verdwijnen. Maar soms zijn het altijd-actuele onderwerpen, en bewaar ik ze als reminder. Onderwerpen die me aan het hart gaan, en waar niet per se een datum aan hangt… Maar: ook dan is vers en spontaan een nieuw stuk schrijver vaak beter!
LikeLike
Leuk die concepten. Vergeten waarover het blog had moeten gaan is geen schande.
Eens in de zoveel tijd bladder ik door mijn blogs en dan zijn er titels waarvan ik denk ‘waar gaat dit over’. Het lezen van het blog levert vaak een ‘oh ja’ momentje op… maar soms zelfs dat niet. Duurt het heel wat langer tot het kwartje valt. En als het kwartje niet valt, gaat het blog offline.
LikeLike
En dat laatste kan ik me met jouw blogs wel voorstellen ja, haha. Jij hebt me soms titels… ‘T&C: Pie pai’ duurde even voor het tot mij doordrong hoor…
LikeLike
De avonturen van de Boysz blijven mij redelijk bij. Mijn eigen gebrabbel raakt soms snel in de vergetelheid.
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, zo herkenbaar alleen zijn mijn concepten niet zo poetisch als de jouwe. Wel heel leuk om te lezen 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
En zulke warhoofden zijn wij toch niet? Of wel? 🤔
LikeLike
Ook ik heb vergeten blogonderwerpen, blogbeginnetjes en blogconcepten liggen.
Ach, misschien is het juist een manier om mijn gedachten te ordenen?
Stille groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Nu je dat zo zegt Rob… ik denk dat dat voor mij in ieder geval wel geldt ja. Op dat moment. Nu nog leren om daarna die halfaffe schrijfsels gewoon weg te gooien als ze hun nut hebben gehad, namelijk: mijn gedachten ordenen…
LikeLike
Tastbare dingen opruimen kost mij meer moeite. Concept blogteksten verwijderen gaat makkelijker. Stille groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Hm…. bij mij is het eerder andersom. Misschien kunnen we elkaar hier ergens behulpzaam mee zijn 😉
LikeLike