Lifediscoveries in our beautiful new Danish homeland Thy
Na de hoogtijdagen vol energie, nodig voor werk, dingen uitpluizen, spullen opruimen en overal aan denken, zijn we nu in rustiger vaarwater beland. Er hoeft even niets. De kentering heeft zich ingezet: onze mate van activiteit, net als de stroomsnelheid van water dat van opkomend overgaat in afgaand, is minimaal. Het is bijna doodtij - … Meer lezen over Als het eb is in je leven…
Dat het met mijn rug nu zomaar ineens als bij toverslag goed gaat, komt natuurlijk door méér dan alleen dat fijne bosbaden. We hebben - vandaag was de overdracht - een deel van ons leven afgesloten, stap voor stap, soms tergend langzaam, maar op een manier die bij ons past. En we nemen bepaald geen … Meer lezen over Eekhoorn: goed voorbereid op de toekomst
Ik lig op mijn matje tussen de hoge bomen en kijk omhoog. Er vliegt van alles door de lucht. Dikke bromvliegen en libellen, zwenkende zwaluwen, paardebloempluis, een vliegtuig op weg naar een verre bestemming, ragfijne zilveren draden van een spin, wolkenflarden, elkaar achterna jagende vlinders, een buizerd. De meeste zie je alleen, sommige hoor je … Meer lezen over Het heilzame bos
Heel langzaam komen we tot rust. De paar dingen die nu nog moeten gebeuren zijn te overzien en houden ons ‘s nachts niet meer wakker. Dus we slapen veel 😬, zelfs Odin. Eigenlijk is hij nu vooral de stoorzender ‘s nachts. Óf hij ligt vreselijk te snurken onder onze bedstee, óf hij likt nogal smakkend … Meer lezen over Afscheid nemen voor introverten
Is dit nu de manier van het universum om te zeggen: je hoeft je niet (meer) druk te maken, je hóeft echt niets meer te doen? Van het werk heeft er nog niemand in paniek gebeld - ik ben misbaar dus. Thuis heeft Jaap alles onder controle. In dat geval: boodschap begrepen hoor, en mag … Meer lezen over Leven uit een doos
'En, hoe voel je je?’, vraagt mijn zwager als we elkaar zien op mijn eerste officiële dag als betaalde-baanloze. ‘Heerlijk!’, is mijn oprechte antwoord. ‘Kun je het een beetje loslaten?’, is zijn volgende vraag en dat kan ik opnieuw vanuit de grond van mijn hart beamen. Jaap had dat idee vrijdagavond al, een paar uur … Meer lezen over Zwarte nagels, stof en zweet
Goed, nog even terug naar het Gele Huis en het dak. Ik had gehoopt op dit moment te weten hoe de stand van zaken met betrekking tot het dak is, maar helaas. Misschien is het af. Misschien ook niet. We waren eerder deze week hoe dan ook erg blij met de update van westerbuurvrouw T, … Meer lezen over Het koperen eiland
Zo, het zit erop. En als je dan onderstaande ziet, vraag je je nog maar één ding af: wat doen we nog hier? En als ik het nu hier bij laat, wordt dit de kortste blog ooit. Maar nee: minimaliseren op woorden lukt me nog niet echt… Dus even terug naar de afgelopen dagen: dinsdag … Meer lezen over Over moeders en donderstenen
’t Is dat ik nu nog in Nederland ben, en Jaap een gehuurde bus bij zich heeft. Anders was-ie niet meer teruggekomen. En geef hem eens ongelijk. Meteen als ik de foto in de mail voorbij zie komen stuur ik een appje naar mijn leidinggevende: ‘Vergeet die afscheidsspeech morgen maar, ik vertrek… NU!’ Een jaloersmakende … Meer lezen over Laatste loodjes
Jaap heeft zich vandaag en gisteravond een slag in de rondte gewerkt om mij gerust te stellen. De schat! Ik heb me tijdens het inpakken vorige week herhaaldelijk afgevraagd: waar láten we dit straks allemaal? Houden we nog wel een beetje leefruimte over? Welnu: de bus is leeg, en alles staat natuurlijk nog lang niet … Meer lezen over Waar láten we het?
