Over eenvoudig leven aan de rand van Nationalpark Thy
Soms het ‘nu’, soms een terugblik. Op hoe het ‘vroeger’ was. Soms een herinnering, altijd verwondering – over de weg die we al hebben afgelegd
Na de hoogtijdagen vol energie, nodig voor werk, dingen uitpluizen, spullen opruimen en overal aan denken, zijn we nu in rustiger vaarwater beland. Er hoeft even niets. De kentering heeft zich ingezet: onze mate van activiteit, net als de stroomsnelheid van water dat van opkomend overgaat in afgaand, is minimaal. Het is bijna doodtij - … Meer lezen over Als het eb is in je leven…
Dat het met mijn rug nu zomaar ineens als bij toverslag goed gaat, komt natuurlijk door méér dan alleen dat fijne bosbaden. We hebben - vandaag was de overdracht - een deel van ons leven afgesloten, stap voor stap, soms tergend langzaam, maar op een manier die bij ons past. En we nemen bepaald geen … Meer lezen over Eekhoorn: goed voorbereid op de toekomst
Ik lig op mijn matje tussen de hoge bomen en kijk omhoog. Er vliegt van alles door de lucht. Dikke bromvliegen en libellen, zwenkende zwaluwen, paardebloempluis, een vliegtuig op weg naar een verre bestemming, ragfijne zilveren draden van een spin, wolkenflarden, elkaar achterna jagende vlinders, een buizerd. De meeste zie je alleen, sommige hoor je … Meer lezen over Het heilzame bos
Heel langzaam komen we tot rust. De paar dingen die nu nog moeten gebeuren zijn te overzien en houden ons ‘s nachts niet meer wakker. Dus we slapen veel 😬, zelfs Odin. Eigenlijk is hij nu vooral de stoorzender ‘s nachts. Óf hij ligt vreselijk te snurken onder onze bedstee, óf hij likt nogal smakkend … Meer lezen over Afscheid nemen voor introverten
'En, hoe voel je je?’, vraagt mijn zwager als we elkaar zien op mijn eerste officiële dag als betaalde-baanloze. ‘Heerlijk!’, is mijn oprechte antwoord. ‘Kun je het een beetje loslaten?’, is zijn volgende vraag en dat kan ik opnieuw vanuit de grond van mijn hart beamen. Jaap had dat idee vrijdagavond al, een paar uur … Meer lezen over Zwarte nagels, stof en zweet
Terwijl de mussen bijkans dood van het dak vallen van de hitte lig ik in een heet bad te luchtfietsen. Er vallen overigens wel meer vogels echt dood van het dak, maar dat komt omdat ze vergiftigde buxusrupsen (zeg dat maar eens tien keer snel achter elkaar) hebben gegeten, en da’s een ander verhaal. Daar … Meer lezen over Kouwe kleren
Ergens in de afgelopen dagen is de sticker ‘Verkocht onder voorbehoud’ over de tekst ‘Te koop’ geplakt op het bord in de voortuin. Dat wás het al weken geleden, maar nu is het zichtbaar en worden we enthousiast gefeliciteerd door buren. Maar ja: dat voorbehoud hè… Morgen is D-day. Met de D van Duidelijkheid over … Meer lezen over Onder voorbehoud
Sinds dat enorme brok amethist van 100 kilo uit onze woonkamer verdween lijkt het een beetje uit met de liefde voor stenen en mineralen. Het afscheid nemen was net zo’n bewuste keus - in het kader van onze minimaliseer- en emigratieplannen - als jaren daarvoor de aanschaf ervan. Toch voelde het alsof het hart uit … Meer lezen over You can’t always get what you want…
Tja, niks onzichtbaar huppelen. Ineens zit ik ingestort thuis. Een waterig hoopje ellende. Doodmoe van al het gedoe. Op het werk, op marktplaats, thuis - waarom moet ik nou ook zo nodig opruimen, minimaliseren, emigreren? Niet meer in staat op de namen te komen van collega’s die al een jaar lang elke week een sleutel … Meer lezen over Niets
“Iedereen begrijpt het. Vrede en vreugde, daar gaat het om. Wijze vrede en rustige vreugde. Gewoon gelukkig zijn. Toch vergeet bijna iedereen het, telkens weer.” Het mailtje met uitleg over de wijze woorden in de Tao Te Tjing komt in mijn mailbox op een moment dat bij mijn de vrede en de vreugde ver te … Meer lezen over Onzichtbaar huppelen
