Over eenvoudig leven aan de rand van Nationalpark Thy
Een nieuw jaar - een nieuwe kluif Buiten waait er een stevige westenwind van 60 km per uur. De meeste windturbines staan al schrap, stil. De lucht is blauw, wolkenplukken razen voorbij. De horizon nevelig van het zout. Binnen brandt de kachel.
Het is zo’n dag dat het grijs van de lucht ongemerkt overgaat in het geel van de velden. Dat zelfs de windmolens fluisteren terwijl ze aarzelend hun richting zoeken. Dat het enige wat je buiten hoort je eigen ademhaling is, en het zachte getik van de motregen op je jas. Zo’n dag waarop alles stil … Meer lezen over Zo’n dag
Het zachte blauw met wollige schapenwolkjes heeft plaatsgemaakt voor loodgrijs. Het briesje, dat ook vandaag weer zo lekker over de gele velden ritselde, wakkert aan tot orkaankracht. We maken ons op voor Johanne: de storm die morgenochtend de westkust van Jutland raakt. Vandaag hebben we weer een heerlijke buitendag gehad, met temperaturen tussen de 20 … Meer lezen over Johanne komt op ons af
De actualiteit (en voor ons is het belangrijkste nieuws deze dagen: het weer) haalt alle voornemens in. Dus nog even geen blog over de Bijzondere Buurman en sociale mores. Ik beloof plechtig: dat komt. Maar het regent. Eindelijk. Dus kopt het DMI (het Deense KNMI): Nu skifter vejret til mere normalt dansk sommervejr. Dat we … Meer lezen over Het dak eraf, en regen! – dag 7
Gisteren en vandaag zagen we de zon weer opkomen tussen dikke plukken witte en loodgrijze wolken, en de eerste kleuren aan de ochtendhemel verraadden voor de rest van de dagen al veel spektakel. Geen plannen, behalve boodschappen doen, werd gisteren uiteindelijk de hele middag erop uit, tussen de buien door, en vandaag een dagje tuin.
We hebben geslapen als ossen; kerststorm Urd heeft ons niet wakker gehouden. De enige ‘schade’ is een omgewaaide, dode boom achter in de tuin – mooi brandhout! – en een afgewaaid stuk plexiglas voor een keukenraampje dat simpel te vervangen is. Alle vetbollen voor de vogels hangen zowaar nog gewoon in de meidoorn. We zijn … Meer lezen over Ons kerstwonder
’t Piepkleine kribbetje met Jezus, dat ik zolang in een hoekje van de kast had verstopt, heb ik zojuist tussen Jozef en Maria in gezet. Het Praagse kerststalletje is compleet. Alle kaarsen zijn aan, de kachel brandt warm. Als we na ons kerstontbijt de tafel afruimen vraagt Jaap: ‘En, gaan we vandaag sereen kerst vieren, … Meer lezen over Een serene kerst?
De haren rijzen me te berge als ik ineens een geluid hoor wat ik hier nooit eerder heb gehoord. Ik schrik me lam, en tegelijk laat Odin ook een hoge kef horen van schrik. Wat is dit? Het klinkt als een mitrailleur… Ons Gele Huis heeft een rieten kap. Die steeds dunner en slechter wordt … Meer lezen over Ons kan niks gebeuren
Het wil maar niet vlotten met m’n Deens. Het voornemen is er wel, maar de uitvoering laat te wensen over. Het enige wat ik er tot nu toe vooral van leer is dat ik een meesteres uitstellen ben. Maar ja: dat wist ik eigenlijk al. Ik bedoel: ik had m’n boeken weer klaarliggen, maar wie … Meer lezen over Zweten op Deens
Het vuur op sommige stranden in Thy zal iets minder hoog oplaaien dit jaar als Sint Jansavond wordt gevierd. En dat ligt dan niet alleen aan de regen die er nu rijkelijk valt… We voelen ons een beetje beschaamd, achteraf. Maar op het moment dat we her en der bijeengeveegd juthout vonden, tijdens ons laatste … Meer lezen over Sankthansaften en een rieten dak in lichterlaaie
