12 dagen, 12 verhalen Vraag: ‘Wat staat er op je bucketlist?’Dier: nummer 26 - de eekhoorn - ‘ik wil slechts nemen waaruit mijn behoefte bestaat’ Na mijn eerste reactie (‘ah nee hè’) is de tweede, bij het lezen van de vraag: ‘Niets!’ Maar - onder de koude douche staand - besef ik me dat dit … Meer lezen over Dag 2: over dagelijkse sleur en verzamelen
Tag: natuurlijk tuinieren
Tuinieren gebaseerd op de principes van permacultuur
Dat appels net mensen zijn…
Dat er de afgelopen weken in de wereld, maar ook in het Gele Huis, genoeg is gebeurd om over te schrijven, maar dat ik dichtsla…Dat mijn hoofd te vol zit, en mijn hart ook - waar luister ik naar? Welke emotie krijgt voorrang? Of wordt het de rede?…Dat mijn mening er niet toe doet, maar … Meer lezen over Dat appels net mensen zijn…
Mee-eters
Of: De moestuin, wat er niet lukte… Radijs. Prei. Bermbloemen. Kolen? (Als ik het hierbij zou laten, zou dit het kortste blog uit mijn ‘carrière’ zijn, en alhoewel schrijven schrappen is, typ ik toch nog maar even verder) Nu is ‘niet lukken’ een groot woord. Net als ‘fout’. Maar waar echt gewoon niks van terecht … Meer lezen over Mee-eters
De moestuin: wat er wél lukte…
Heb ik dit seizoen toch nog helemaal niet geschreven over de moestuin… Dat ga ik nu goedmaken 🙂 En om maar met de deur in huis te vallen: niet alles lukt, en dat is fijn. Daar leren we immers het meest van. Het partytentgeraamte-met-bramen, daarachter een stukje moestuin Kwamen we vorig jaar om in de … Meer lezen over De moestuin: wat er wél lukte…
Op het menu: wierpiepers en zeebonen
Het was natuurlijk nóg beter geweest als ik de fiets had genomen, maar vier volle - van gemeentewege gratis verstrekte - grofvuil-zakken achterop gaat echt niet lukken. De workout van alleen het verzamelen en vanaf het fjordstrand over het karrenspoor omhoog sjouwen is al een mooie ‘bijvangst’ van het doel van al dit gedoe. Ik … Meer lezen over Op het menu: wierpiepers en zeebonen
Over kattenkak en hondendrollen (en een buks)
‘Heb je na bijna twee jaar toch nog je zin.’ Ik zeg niets en glim en glunder slechts. Ongeveer een dag lang heb ik me stilletjes verheugend afgevraagd of manlief het nu echt niet meer weet dat hij eerder afwees wat nu als mooi plan wordt aanvaard. Maar hij wist het nog, dus. Toen we … Meer lezen over Over kattenkak en hondendrollen (en een buks)
#36: Eindelijk weer lekker samen hangen
Bramen! ‘Als je nog pruimen en bramen wilt: we komen er in om. Dus kom gerust langs en pluk zoveel als je wilt’, sms’t Berith me vlak voordat ze op vakantie gaat. Nou, pruimen… die kan ik onderhand niet meer zien, maar bramen! Jummm! Het huis van Berith staat op een enorm stuk vooral verwilderde … Meer lezen over #36: Eindelijk weer lekker samen hangen
#28: gaten graven en snippers scheppen
Woensdag ‘The day after’ heb ik meer last van mijn schouder en vooral ook alle spieren die daar aan vast zitten. Maar gelukkig hebben we een rustdag vandaag. In de ochtend rijden we naar Silkeborg voor de tweede thermografie scan. We worden hartelijk verwelkomd door een herintredende voormalige hippie, die haar roots in Klitmøller heeft … Meer lezen over #28: gaten graven en snippers scheppen
Het licht van binnen
Het zijn stille, grijze dagen. Ze worden rap korter ook - en dan duurt het nog ruim een maand eer we de kortste hebben. Soms klaart het vlak voor zonsondergang op en is alle grijsheid op slag vergeten als de hemel ijsblauw en goud kleurt. Op zo’n moment stoppen we met het werk in de … Meer lezen over Het licht van binnen
Laatste loodjes
’t Is dat ik nu nog in Nederland ben, en Jaap een gehuurde bus bij zich heeft. Anders was-ie niet meer teruggekomen. En geef hem eens ongelijk. Meteen als ik de foto in de mail voorbij zie komen stuur ik een appje naar mijn leidinggevende: ‘Vergeet die afscheidsspeech morgen maar, ik vertrek… NU!’ Een jaloersmakende … Meer lezen over Laatste loodjes
