Voordat ik verder ga over mijn kledingkast, eerst even wat anders. Je vraagt je misschien wel af: wordt er nog wel geklust, gesloopt, gerenoveerd, gebouwd IN huis? Het is vier maanden geleden dat ik voor het laatst schreef over ‘kleine klusjes in huis’. Dat laatste doen we nog steeds, maar de ‘grote klussen’ binnen liggen inderdaad stil en dat heeft meerdere redenen.

De afgelopen meimaand was het zomer in Scandinavië: het was hier warmer dan in Zuid-Europa, en bij ons viel zo goed als geen regen; in andere delen van Denemarken wel. De warmste mei ooit gemeten – en zelfs voor het eerst in 150 jaar géén nachtvorst meer in mei – betekende naast zorg over dit soort records veel buiten bezig zijn en lange, lichte avonden. En daarna moe in bed ploffen.

Veel buiten en geen regen betekende voor ons ook: hooikoorts. We zijn daar allebei gevoelig voor, en hadden daar aan de kust alleen hinder van bij oostenwind. (En sinds buuf delen van haar gras niet meer maaide en liet bloeien, ook bij westenwind, maar dat terzijde 😉 ) Gevoelige holtes, tranende ogen, gesnotter, een hese stem en moe, moe, moe waren het gevolg. Brandnetelthee en lokale honing verzachtten de klachten wellicht maar deed ze niet verdwijnen, en ik weiger cetirizine te nemen, want dat middel maakt de kwaal alleen maar erger. Bij mij in ieder geval.

Wij doen er soms lang over ergens een beslissing over te nemen, en dat was ook het geval voor een nieuw dak. Nu we er uit zijn, heeft Jacob enkele lokale bedrijven offertes gevraagd, en wachten we op een positieve reactie. Eentje heeft al aangegeven deze klus niet te willen doen, de anderen zwijgen vooralsnog in alle talen. En zolang we een nog lekkend dak hebben, is het niet handig boven verder te gaan met isoleren en afwerken.

En zolang we boven niet verder kunnen, kan dat ook met de zijkamer beneden niet. Dat heeft te maken met het plafond van die zijkamer beneden (stuc op stro) en de vloer van de zijkamer op zolder én de mogelijke toestand van de balken daar tussenin. We slopen graag van boven naar beneden, zodat de kans het kleinst is dat we door rot hout of iets dergelijks een balk op ons hoofd krijgen. Liever zakken we van boven naar beneden door de vloer, als er dan toch iets mis moet gaan…

Er ging genoeg anders ‘mis’ trouwens.

Een draagbare nood-inductie-kookplaat produceerde een steekvlam, alle stoppen in de meterkast sloegen eruit en daarna gebeurde bij mij nog een keer bijna hetzelfde toen ik probeerde met het geelblauwe woonwarenhuis in contact te komen om te reclameren. Het had heel wat voeten in aarde, maar we kregen een nieuwe en… pats! Weer alle stoppen eruit. En nee: het ligt niet aan het stopcontact. Ik moet nog moed verzamelen om opnieuw met Ik3a in discussie te gaan, deze keer om gewoon mijn geld terug te krijgen.

We hadden ‘brand in een lamp’ – tenminste, dat dachten we. Na de eerste schrik en enig onderzoek bleek dat het de zon was die boven op een oranje verdeeldoos scheen, en dat licht kwam door het gat in het plafond in de lamp 😅

De hoornaars, waarvan wij dachten dat ze een nest hadden in één van de holle bomen langs de oprit, bleken een nest aan ’t bouwen te zijn boven onze droogvoervoorraad op zolder. En aangezien Jacob allergisch is voor wespensteken, vonden we dat geen fijn idee. Zelf een hoornaarnest-in-aanbouw verwijderen zagen we niet zitten, en dus vroeger we de lokale verdelger om te komen.

Toen hij kwam, waren de hoornaars niet in het nest. Hij pufte een wolkje gif over het nest, verliet binnen 5 minuten ons huis weer en bracht daarvoor 2000 kronen in rekening. 268 euro. Dat is evenveel als 40 tweedehands feestjurkjes voor een bruiloft! 

Maar we waren dus heel veel buiten. En genoten ontzettend van de tuin. Ik ga die komende tijd proberen wat terug te blikken, want: het is inmiddels herfst hier. Regen, 10 tot 12 graden – ik moet mijn al opgeborgen wolletjes weer tevoorschijn halen! Maar (elk nadeel hep z’n voordeel): de hooikoortsklachten worden minder, en de energie meer.

Waar ben jij de afgelopen tijd van geschrokken?