Bovenin de esdoorn trilt een laatste blad in de koude wind, alsof het gelijktijdig angstig is voor de vrijheid die wacht, als reikhalzend uitziet naar het moment waarop het los kan laten. In de vrijwel kale appelboom hangen de appels als groene kerstballen. Onder de appelboom stond tot voort kort de oude, onopvallende kruiwagen van … Meer lezen over De kruiwagen van Odylle
Categorie: De voorbereiding in Nederland
Verhalen uit de tijd dat we ons in Nederland voorbereidden op ons nieuwe, eenvoudiger leven in Noord-Jutland
Als het eb is in je leven…
Na de hoogtijdagen vol energie, nodig voor werk, dingen uitpluizen, spullen opruimen en overal aan denken, zijn we nu in rustiger vaarwater beland. Er hoeft even niets. De kentering heeft zich ingezet: onze mate van activiteit, net als de stroomsnelheid van water dat van opkomend overgaat in afgaand, is minimaal. Het is bijna doodtij - … Meer lezen over Als het eb is in je leven…
Eekhoorn: goed voorbereid op de toekomst
Dat het met mijn rug nu zomaar ineens als bij toverslag goed gaat, komt natuurlijk door méér dan alleen dat fijne bosbaden. We hebben - vandaag was de overdracht - een deel van ons leven afgesloten, stap voor stap, soms tergend langzaam, maar op een manier die bij ons past. En we nemen bepaald geen … Meer lezen over Eekhoorn: goed voorbereid op de toekomst
Het heilzame bos
Ik lig op mijn matje tussen de hoge bomen en kijk omhoog. Er vliegt van alles door de lucht. Dikke bromvliegen en libellen, zwenkende zwaluwen, paardebloempluis, een vliegtuig op weg naar een verre bestemming, ragfijne zilveren draden van een spin, wolkenflarden, elkaar achterna jagende vlinders, een buizerd. De meeste zie je alleen, sommige hoor je … Meer lezen over Het heilzame bos
Afscheid nemen voor introverten
Heel langzaam komen we tot rust. De paar dingen die nu nog moeten gebeuren zijn te overzien en houden ons ‘s nachts niet meer wakker. Dus we slapen veel 😬, zelfs Odin. Eigenlijk is hij nu vooral de stoorzender ‘s nachts. Óf hij ligt vreselijk te snurken onder onze bedstee, óf hij likt nogal smakkend … Meer lezen over Afscheid nemen voor introverten
Zwarte nagels, stof en zweet
'En, hoe voel je je?’, vraagt mijn zwager als we elkaar zien op mijn eerste officiële dag als betaalde-baanloze. ‘Heerlijk!’, is mijn oprechte antwoord. ‘Kun je het een beetje loslaten?’, is zijn volgende vraag en dat kan ik opnieuw vanuit de grond van mijn hart beamen. Jaap had dat idee vrijdagavond al, een paar uur … Meer lezen over Zwarte nagels, stof en zweet
Kouwe kleren
Terwijl de mussen bijkans dood van het dak vallen van de hitte lig ik in een heet bad te luchtfietsen. Er vallen overigens wel meer vogels echt dood van het dak, maar dat komt omdat ze vergiftigde buxusrupsen (zeg dat maar eens tien keer snel achter elkaar) hebben gegeten, en da’s een ander verhaal. Daar … Meer lezen over Kouwe kleren
Onder voorbehoud
Ergens in de afgelopen dagen is de sticker ‘Verkocht onder voorbehoud’ over de tekst ‘Te koop’ geplakt op het bord in de voortuin. Dat wás het al weken geleden, maar nu is het zichtbaar en worden we enthousiast gefeliciteerd door buren. Maar ja: dat voorbehoud hè… Morgen is D-day. Met de D van Duidelijkheid over … Meer lezen over Onder voorbehoud
You can’t always get what you want…
Sinds dat enorme brok amethist van 100 kilo uit onze woonkamer verdween lijkt het een beetje uit met de liefde voor stenen en mineralen. Het afscheid nemen was net zo’n bewuste keus - in het kader van onze minimaliseer- en emigratieplannen - als jaren daarvoor de aanschaf ervan. Toch voelde het alsof het hart uit … Meer lezen over You can’t always get what you want…
Niets
Tja, niks onzichtbaar huppelen. Ineens zit ik ingestort thuis. Een waterig hoopje ellende. Doodmoe van al het gedoe. Op het werk, op marktplaats, thuis - waarom moet ik nou ook zo nodig opruimen, minimaliseren, emigreren? Niet meer in staat op de namen te komen van collega’s die al een jaar lang elke week een sleutel … Meer lezen over Niets
