Dat er de afgelopen weken in de wereld, maar ook in het Gele Huis, genoeg is gebeurd om over te schrijven, maar dat ik dichtsla…Dat mijn hoofd te vol zit, en mijn hart ook - waar luister ik naar? Welke emotie krijgt voorrang? Of wordt het de rede?…Dat mijn mening er niet toe doet, maar … Meer lezen over Dat appels net mensen zijn…
Gevangen
Vanavond schreven wij dit app-je aan onze kinderen - mede omdat wij van diverse kanten ineens bezorgde vragen kregen: betreft dit jullie? Ja dus.**Lieve allen, hoe is het met jullie?Met ons gaat het prima, maar sinds vanavond zitten we gevangen 😱Er is in Noord Jutland een mutatie van het Covid virus ontdekt, doordat mensen nertsen … Meer lezen over Gevangen
Ik heb het nog nooit gedaan…
Mag je je overleden vader humoristisch, maar ook erg manipulatief noemen? Of je overleden moeder zorgzaam, maar soms verdomd vervelend? Deze vragen zag ik vanmorgen in een artikel voorbijkomen met als thema ‘over de doden niets dan goeds?’ 'Het is ongelooflijk belangrijk dat we de doden niet in halfgoden veranderen', vertelt een hospice-priester in dit … Meer lezen over Ik heb het nog nooit gedaan…
Hoe politiek (in)correct ga ik me gedragen?
Jeg mærker min krop. Ik voel mijn lichaam. Het is één van de ‘openingszinnen’ van onze MediYoga-bijeenkomsten. Net als het ‘Ik ben hier, en nu’, om de buitenwereld even de buitenwereld te laten zijn en je naar binnen te richten. Ik voel mijn lichaam. Ik voel elke cel, elke vezel, protesteren tegen het ‘moeten’ dragen … Meer lezen over Hoe politiek (in)correct ga ik me gedragen?
Karma minpunten
Mies zit pontificaal midden op het erf als wij aan komen rijden. Ze wijkt geen centimeter. We moeten omzichtig om haar heen manoeuvreren. We komen buurman ophalen voor onze wekelijkse boodschappenronde. Als ik uitstap zie ik vol afgrijzen wat Mies zo bezighoudt dat ze niet voor ons opzij gaat. ‘Ja, als Mies een muis eet, … Meer lezen over Karma minpunten
Dan maar aan het mondvizier…
Ook wij zullen er nu aan moeten geloven. Schreef ik vorige keer nog heel optimistisch over hoe goed het hier in DK gaat, en dat ik nog met gemak alle restricties kan vermijden - ineens is alles anders. Schiet het aantal positieve geteste personen omhoog* (zie de MAAR onderaan deze log) en dus (?) komen … Meer lezen over Dan maar aan het mondvizier…
Over yoga en mondluiers
Het had weinig gescheeld of mijn yogacarrière hier was van heel korte duur geweest. Iemand uit de groep had voorgesteld of we tijdens de les niet beter een mondkapje zouden kunnen dragen. De buurvrouw/yogajuf gooide dit in de groepsapp, en een meerderheid reageerde met ‘ja, *hartje*, natuurlijk, geen probleem *hartje*’. Ik niet. In de groep … Meer lezen over Over yoga en mondluiers
‘Nu ben ik eindelijk aan de beurt, en nu ben ik te oud’
Gezond oud worden aan de buitenkant van Denemarken - deel 1* In de deuropening van de treincoupé staat een bibberende, zichtbaar vermoeide oude man. Zonder mondkapje, en zonder oogverband. Hij moet geholpen worden de stap naar het perron te maken. Onze hoogbejaarde buurman komt laat in de avond terug uit Kopenhagen. De dag ervoor zou … Meer lezen over ‘Nu ben ik eindelijk aan de beurt, en nu ben ik te oud’
Mee-eters
Of: De moestuin, wat er niet lukte… Radijs. Prei. Bermbloemen. Kolen? (Als ik het hierbij zou laten, zou dit het kortste blog uit mijn ‘carrière’ zijn, en alhoewel schrijven schrappen is, typ ik toch nog maar even verder) Nu is ‘niet lukken’ een groot woord. Net als ‘fout’. Maar waar echt gewoon niks van terecht … Meer lezen over Mee-eters
De moestuin: wat er wél lukte…
Heb ik dit seizoen toch nog helemaal niet geschreven over de moestuin… Dat ga ik nu goedmaken 🙂 En om maar met de deur in huis te vallen: niet alles lukt, en dat is fijn. Daar leren we immers het meest van. Het partytentgeraamte-met-bramen, daarachter een stukje moestuin Kwamen we vorig jaar om in de … Meer lezen over De moestuin: wat er wél lukte…
