Donkere wolken in het westen zijn de voorbodes van de regen die vannacht komt.

We hebben drie dagen droog en zonnig weer gehad. Een graad of 10, dus met een lekker wollen vest aan goed te doen, zeker uit de wind en in de zon.

Dus we zijn lekker actief in de tuin bezig geweest, maar kijken nu wel uit naar een beetje regen. We blijven ons nog steeds – ‘gewapend’ met de app Obsidentify – verbazen over de hoeveelheid verschillende soorten planten in deze tuin. Evenals over het feit hoeveel er eigenlijk eetbaar of te gebruiken is als kruidenmedicijn.
Jacob is inmiddels begonnen ons eigen ‘Eetbare Tuin Vademecum’ samen te stellen.
Overal in de tuin schieten de struisvarens uit de grond. Prachtige planten! En: eetbaar! De toppen schijnen naar asperge te smaken. Dat gaan we komende week eens uitproberen, ik kom er op terug 🙂

Heel veel staat er al in bloei, waardoor het op dagen als deze een gezoem van jewelste is, van heen en weer vliegende hommels en (wilde) bijen.
Het ‘mollenveld’ blijkt een zee van gele dovenetel te worden. En laat ik nu net deze week een mail krijgen van Hagetisse Wise Woman over onder meer de gele dovenetel: ‘Lekker en zoet. En een maand eerder aanwezig dan normaal. Met dit minder prikkelige zusje van brandnetel kun je ontzettend veel’. Dat hoor ik graag!

De kas is inmiddels ook klaar en in gebruik genomen. Jacob maakte van de oude vloerbalken uit de woonkamer een frame voor een plantentafel, en daar staan inmiddels al (zeer zielige, pierige) tomatenplantjes en potten met tuinbonen en pompoenzaad.

We maakten rekken en zaaiden ook heel wat meteen in de koude grond: kapucijners en allerlei soorten erwten en bonen.

Zorgelijk is het grote aantal gaten in de grond, wat wijst op woelmuizen. Geen idee of die nu alle geplante zaden mee naar hun hol hebben gesleept of dat ze zich vooral aan wortels van grotere gewassen tegoed doen, maar ik maak me enigszins zorgen. Hebben we geen slakken meer, krijgen we woelmuizen…

In een paar terracotta potten heb ik verschillende kolen voorgezaaid. Benieuwd of dit werkt zo, met een glasplaat erover.

We maakten nog een ritje naar het ‘daslookbos’ en namen weer wat toefjes mee: deels om in de eigen tuin groot te brengen, deels om meteen op te eten en deels om later van te genieten in gedroogde vorm of als daslookpasta-a-la-Maria. Daarvoor hing de oogst eerst even te drogen in de zon (de drie zakjes in de boom…)

Op de terugweg wipten we nog even binnen bij een nog niet eerder bezochte tweedehands winkel, waar we dit kussen vonden. In het kader van het vorige blog had ik het bijna gekocht…

En over HOME gesproken: there is no place like de keuken waar een houtfornuis brandt, en waar manlief ’s morgens het ontbijt op bereidt en waar in de oven twee flatbreads liggen te bakken…